fèn fēi
fèn shǒu
fèn hé
fèn xìn
fèn lǚ
fèn běi
fèn yòng
fèn qì
fèn liè
fèn xùn
fèn xíng
fèn jiē
fèn sǒng
fèn wēi
fèn tí
fèn zhàn
fèn yì
fèn xìn
fèn lì
fèn yī
fèn lín
fèn zhì
fèn hū
fèn gē
fèn yì
fèn zhì
fèn wǔ
fèn tǎo
fèn yuè
fèn xìn
fèn yì
fèn yì
fèn kàng
fèn xiào
fèn quán
fèn jì
fèn zhá
fèn nù
fèn xùn
fèn shì
fèn fā
fèn xīn
fèn tóu
fèn jīn
fèn gōng
fèn dòu
fèn dú
fèn sǐ
fèn zǎo
fèn mèn
fèn zhèn
fèn bǐ
fèn jī
fèn rán
fèn jìn
fèn yǒng
fèn lì
fèn lì
fèn xiù
fèn yáng
fèn xiáng
fèn rán
fèn miǎn
fèn zhēng
fèn qǐ
fèn jī
fèn mìng
fèn yǒng
fèn yuè
fèn mèi
fèn bá
fèn quán
fèn xiào
fèn zhāng
fèn cí
fèn bì
fèn yōng
fèn mò
fèn róng
fèn shēn
fèn dàng
fèn xiù
fèn chì
fèn xīng
fèn yù
fèn huì
fèn jiǎo
fèn jū
fèn hán
fèn jí
jié jī
yǒng jī
sǒng jī
piān jī
jùn jī
qī jī
qīng jī
fǎn jī
dàn jī
tóng jī
fèi jī
áng jī
xùn jī
chōng jī
guàn jī
fèn jī
jiǎo jī
guò jī
pò jī
zì jī
suō jī
zhèn jī
cì jī
kè jī
gàng jī
hè jī
zào jī
gàn jī
biàn jī
hé jī
hàn jī
shí jī
pō jī
jiāo jī
dié jī
míng jī
kěn jī
bēi jī
juàn jī
pēn jī
bēn jī
tuī jī
sāo jī
tíng jī
bèng jī
biǎn jī
āi jī
qiè jī
mó jī
yíng jī
fèn jī
chù jī
xiū jī
piāo jī
zàn jī
jī jī
guǐ jī
dàng jī
jí jī
tiào jī
quàn jī
bó jī
tiāo jī
diàn jī
huán jī
páng jī
fèn jī
gǎn jī
jǔ jī
wú jī
pēn jī
shǎng jī
tuān jī
gū jī
nǎo jī
jiǎng jī
激动振奋。
激励。
.激荡。
⒈ 激动振奋。
引《百喻经·五百欢喜丸喻》：“师子见之，奋激鸣吼，腾跃而前。”
宋曾巩《徐孺子祠堂记》：“天下闻其风、慕其义者，人人感慨奋激。”
《明史·王艮传》：“縉陈説大义， 靖亦奋激慷慨， 艮独流涕不言。”
茅盾《报施》：“他越说越兴奋，自己也不大弄得清是他的想当然，还是真正实事，但奋激的心情使他不能不如此。”
⒉ 激励。
引《旧唐书·李晟传》：“晟亦同劳苦，每以大义奋激士心。”
⒊ 激荡。
引明郎瑛《七修类稿·天地五·风雷异》：“当其阳气奋激，为阴所困，则逼迫迸发，出则成声，为疾风，为迅雷。”
奋发兴起。
奋fèn(1)（动）鼓起劲来；振作：～勉。(2)（动）摇动；举起：～臂｜～笔疾书。
激读音：jī激jī(1)（动）基本义：（水）因受到震荡而向上涌：（水）因受到震荡而向上涌(2)（动）冷水刺激身体使得病：他被雨～着了。(3)（动）〈方〉用冷水冲或泡食物等使变凉：把西瓜放在冷水里～…～。(4)（动）使发作；使感情冲动：刺～｜～将法。(5)（动）（感情）激动：～于义愤。(6)（动）急剧；强烈 ：～流｜偏～。