chū huī
chū jī
chū chéng
chū gēng
chū yán
chū nián
chū shuāng
chū chǎng
chū dōng
chū yè
chū xiāo
chū jǐng
chū huà
chū jí
chū jiāo
chū mián
chū zhōng
chū dì
chū cháo
chū chì
chū píng
chū lái
chū xún
chū xuǎn
chū yī
chū jiē
chū jī
chū zhàn
chū tóu
chū shì
chū pò
chū zhěn
chū yáng
chū shí
chū yè
chū bù
chū róng
chū jī
chū mò
chū gòng
chū gǎo
chū qiǎn
chū xiǎo
chū chuàng
chū qī
chū zhǐ
chū jiǔ
chū huì
chū mèng
chū fàn
chū zǎi
chū shì
chū fú
chū yì
chū guān
chū jiàn
chū jì
chū xīn
chū gǔ
chū lù
chū qiū
chū xiào
chū yuè
chū jiān
chū zhōng
chū xiàn
chū zhǐ
chū dù
chū rì
chū fú
chū yuàn
chū xuě
chū shǐ
chū yì
chū jià
chū qī
chū míng
chū sài
chū xī
chū sài
chū hán
chū tūn
chū bǎn
chū wén
chū xià
chū cì
chū táng
chū suì
chū zhōng
chū xù
chū zhōng
chū qǐ
chū tàn
chū zhèng
chū jí
chū gǎo
chū yuán
chū lìng
chū sù
chū shēng
chū chū
chū děng
chū guān
chū kè
chū huáng
chū liàn
chū chán
chū zhì
chū cè
chū shì
chū hūn
chū liáng
chū jiào
chū dìng
chū shěn
chū zǔ
chū chūn
chū dàn
chū chuán
chū yī
chū hūn
chū zhào
chū mín
chū chén
chū xī
chū xiǎo
chū rán
chū xué
chū zhěn
chū píng
chū xián
chū shí
chū xīn
chū běn
chū jié
chū kǎo
⒈ 初时吉利。 《易·既济》：“初吉终乱。
引《彖》曰……‘初吉’，柔得中也。”
高亨注：“封辞云‘初吉’者，因臣下在初时得正中之道，故吉也。”
⒉ 朔日，即阴历初一日。
引《诗·小雅·小明》：“二月初吉，载离寒暑。”
毛传：“初吉，朔日也。”
一说自朔日至上弦(初八日)为“初吉”。见王国维《观堂集林·生霸死霸考》。 唐杜甫《北征》诗：“皇帝二载秋，闰八月初吉。”
浦起龙心解：“初吉，朔日也。”
农历每月初一到初七或初八的时段。
初chū(1)（形）基本义：开始的；开始的部分。(2)（形）第一个：～伏。(3)（形）第一次：～来。(4)（形）最低的（等级）：～级。(5)（形）原来的：～愿。(6)（形）姓。
吉读音：jí吉jí(1)（形）吉利；吉祥（跟‘凶’相对）：凶多～少｜万事大～。(2)（Jí）姓。