chū jiān
chū guān
chū chéng
chū xián
chū kǎo
chū xuǎn
chū huà
chū liáng
chū yuè
chū jiǔ
chū qī
chū kè
chū huī
chū xiǎo
chū xiǎo
chū lìng
chū shì
chū shǐ
chū xīn
chū děng
chū xī
chū jiāo
chū chǎng
chū shěn
chū zhǐ
chū jià
chū jiē
chū yī
chū xuě
chū zhōng
chū jǐng
chū pò
chū qiǎn
chū bù
chū gēng
chū zhōng
chū wén
chū jí
chū dìng
chū bǎn
chū dì
chū yì
chū xī
chū chūn
chū gǎo
chū shí
chū tóu
chū qī
chū rán
chū huáng
chū hán
chū lái
chū zhěn
chū suì
chū chuàng
chū píng
chū xún
chū yuán
chū fàn
chū zhèng
chū zhǐ
chū jiàn
chū xiàn
chū hūn
chū zǎi
chū fú
chū mín
chū yáng
chū zǔ
chū cì
chū zhōng
chū mián
chū hūn
chū guān
chū dōng
chū gǎo
chū chán
chū xià
chū běn
chū táng
chū xiào
chū yán
chū chuán
chū cháo
chū cè
chū gǔ
chū shì
chū lù
chū liàn
chū chū
chū jì
chū rì
chū zhì
chū qǐ
chū tàn
chū fú
chū xiāo
chū shì
chū yè
chū píng
chū tūn
chū jí
chū xù
chū shí
chū sài
chū jī
chū shēng
chū jī
chū yī
chū yuàn
chū míng
chū xīn
chū mèng
chū jié
chū huì
chū shuāng
chū chén
chū dàn
chū yì
chū gòng
chū jī
chū mò
chū sù
chū yè
chū chì
chū qiū
chū dù
chū zhōng
chū nián
chū zhào
chū zhàn
chū sài
chū jiào
chū zhěn
chū róng
chū xué
gēn zǔ
cóng zǔ
hòu zǔ
wú zǔ
bó zǔ
hàn zǔ
qī zǔ
péng zǔ
lèi zǔ
ruì zǔ
shū zǔ
dào zǔ
jiǔ zǔ
jī zǔ
liè zǔ
tài zǔ
mí zǔ
shǐ zǔ
jìn zǔ
jì zǔ
wén zǔ
lǎo zǔ
bà zǔ
shéng zǔ
dà zǔ
mài zǔ
xiān zǔ
cì zǔ
liù zǔ
líng zǔ
huáng zǔ
zhǎng zǔ
huáng zǔ
zú zǔ
wǔ zǔ
xuán zǔ
wù zǔ
yuǎn zǔ
yán zǔ
liáo zǔ
bí zǔ
huī zǔ
zēng zǔ
yì zǔ
dì zǔ
zuò zǔ
jiù zǔ
gāo zǔ
zhào zǔ
wài zǔ
běn zǔ
chán zǔ
fù zǔ
fó zǔ
tián zǔ
lǚ zǔ
shī zǔ
shū zǔ
zōng zǔ
gōng zǔ
mǎ zǔ
chū zǔ
léi zǔ
qǐ zǔ
bǐ zǔ
⒈ 始祖。
引汉《新嘉量》：“黄帝初祖，德帀于虞 ； 虞帝始祖，德帀于新。”
清黄景仁《桂未谷明经以旧藏山谷诗孙铜印见赠》诗：“强将谱系溷初祖，九原可作夫谁欺？”
蔡东藩《后汉演义》第一回：“自称为黄帝、虞、舜后裔，尊黄帝为初祖。”
⒉ 佛教称某一宗派的开创者。
引《五灯会元·东土祖师·初祖菩提达磨大师》：“初祖菩提达磨大师者， 南天竺国香至王第三子也。”
宋苏辙《雪中会饮李倅钧东轩》诗之三：“欲求初祖安心法，笑我醺然已半酣。”
⒊ 泛指创始人。
引明胡应麟《诗薮·闰馀中》：“今略记其灼然者， 鲁直自为江西初祖矣。”
开创宗派者。
初chū(1)（形）基本义：开始的；开始的部分。(2)（形）第一个：～伏。(3)（形）第一次：～来。(4)（形）最低的（等级）：～级。(5)（形）原来的：～愿。(6)（形）姓。
祖读音：zǔ祖zǔ(1)（名）父母亲的上一辈：～父｜～母。(2)（名）祖宗：～产｜～坟｜～籍｜～上｜～业｜～遗。(3)（名）事业或派别的首创者：～师｜鼻～。(4)（名）姓。