jiàn jì
jiàn xìn
jiàn qì
jiàn liè
jiàn nuò
jiàn shān
jiàn dǎo
jiàn yáng
jiàn jū
jiàn guó
jiàn tà
jiàn fá
jiàn zhèng
jiàn qī
jiàn nián
jiàn zuò
jiàn lǚ
jiàn dēng
jiàn rǔ
jiàn mò
jiàn wèi
jiàn miè
jiàn bài
jiàn jìng
jiàn lì
jiàn shí
jiàn tǔ
jiàn jiè
jiàn gēng
jiàn yán
jiàn róu
jiàn xí
jiàn chǎ
jiàn jí
jiàn zuò
jiàn lín
jiàn lì
jiàn dì
jiàn yùn
jiàn róu
jiàn lǐ
jiàn shēng
jiàn bào
jiàn wū
jiàn zhái
jiàn shí
jiàn shéng
jiàn yuē
jiàn tà
jiàn lìn
jiàn zuò
jiàn pán
jiàn tǒng
jiàn cǎi
jiàn bīng
jiàn dé
jiàn xiào
jiàn liè
jiàn lì
jiàn xíng
jiàn zhí
jiàn tà
cù tà
zāo tà
jū tà
dūn tà
cuō tà
kē tà
dēng tà
pǎo tà
chuài tà
zhí tà
niǎn tà
líng tà
cèng tà
tuí tà
zhuǎn tà
xǐ tà
zāo tà
sà tà
sà tà
cǎi tà
tī ta
téng tà
jiǎn tà
chuán tà
chē tà
yáo tà
cù tà
jiǎo tà
róu tà
dié tà
chǎ tà
践踏jiàntà
(1) 乱踩
例采撷践踏。——[英]赫胥黎著、严复译《天演论》英trample(2) 比喻摧残
例自相践踏英tread;tread on underfoot⒈ 亦作“践蹋”。
⒉ 踩;踏。
引晋葛洪《抱朴子·畅玄》:“徘徊茫昧,翱翔希微,履略蜿虹,践踏璇璣。”
踏,一本作“跚”。 《宋书·王景文传》:“千仞之木,既摧於斧斤;一寸之草,亦悴於践蹋。”
北魏贾思勰《齐民要术·种葵》:“十月末,地将冻,散子劳之。人足践踏之乃佳。”
唐崔子向《题越王台》诗:“古木多年无子孙,牛羊践踏成官道。”
唐陆龟蒙《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》:“践蹋比尘埃,焚烧同稿秸。”
清纪昀《阅微草堂笔记·槐西杂志一》:“跳掷践蹋,颇为喧扰。”
《二十年目睹之怪现状》第六二回:“钱塘县派差去查过,果然那些狗东奔西窜,践踏田禾。”
鲁迅《热风随感录六十六》:“什么是路?就是从没路的地方践踏出来的,从只有荆棘的地方开辟出来的。”
⒊ 蹂躏;摧残。
引宋苏轼《代滕甫辨谤乞郡书》:“况臣受知於陛下中兴之初,效力於众人未遇之日,而乃毁訾不忌,践踏无严。”
清刘献廷《广阳杂记》卷二:“上怒彭椿公践踏其地之不力也,以前功折其罪,并侯之功亦不叙焉。”
巴金《灭亡》第四章:“我们长大成人的时候,你们又把我们抛到这残酷无情的社会中,让我们这些娇养惯了的孩子被人摧残,受人践踏。”
踩踏。
如:「秦始王专断自为,践踏百姓,人民不堪其苦,遂起兵反抗。」
践jiàn(1)(动)踩:~踏。(2)(动)履行;实行:实~|~约。
踏读音:tà,tā[ tà ]1.踩:不要~坏庄稼。脚~实地。
2.到现场去:~看。~勘。