jiàn wèi
jiàn lì
jiàn bào
jiàn rǔ
jiàn tà
jiàn tǒng
jiàn tǔ
jiàn qì
jiàn miè
jiàn mò
jiàn zuò
jiàn yùn
jiàn róu
jiàn lín
jiàn yuē
jiàn lìn
jiàn lì
jiàn xí
jiàn qī
jiàn shēng
jiàn dǎo
jiàn liè
jiàn fá
jiàn jì
jiàn chǎ
jiàn jiè
jiàn bài
jiàn jū
jiàn shéng
jiàn tà
jiàn zuò
jiàn xìn
jiàn dé
jiàn pán
jiàn wū
jiàn shān
jiàn nuò
jiàn cǎi
jiàn yáng
jiàn liè
jiàn gēng
jiàn shí
jiàn jí
jiàn lǐ
jiàn lǚ
jiàn guó
jiàn zuò
jiàn xíng
jiàn zhí
jiàn zhái
jiàn nián
jiàn bīng
jiàn zhèng
jiàn lì
jiàn dēng
jiàn xiào
jiàn dì
jiàn yán
jiàn róu
jiàn jìng
jiàn shí
yǎng jiè
tōng jiè
wēn jiè
dǎo jí
wèi jiè
tái jiè
wēn jiè
yīn jiè
yǐ jiè
tái jí
shì jiè
fēng jiè
tāi jiè
wēn jiè
ài jiè
yùn jiè
zhěn jiè
lìn jiè
jiǎng jiè
jiàn jiè
líng jiè
bēng jiè
lìn jiè
qiāo jiè
shén jiè
róu jiè
yīn jiè
yù jiè
yīn jiè
dān jiè
yùn jiè
jiāo jiè
chūn jiè
quán jiè
hù jiè
gēng jiè
xiāng jiè
líng jiè
lǚ jiè
féng jiè
jiàn jiè
xí jiè
wèi jiè
láng jí
tóu jiè
dì jiè
làng jiè
jiē jiè
yùn jiè
píng jiè
jiǎ jiè
lìn jiè
gù jiè
zhěn jiè
jí jiè
lín jiè
líng jiè
zǔ jiè
bēng jiè
yí jiè
chéng jiè
bēng jiè
zī jiè
zhé jiè
láo jiè
sāo jiè
yùn jiè
tuī jiè
lín jiè
wú jiè
bù jiè
róu jiè
tāo jiè
⒈ 践踏；摧残。
引《南齐书·高帝纪上》：“贼马自相践藉死。”
《魏书·肃宗纪》：“古帝诸陵，多见践藉。”
《初学记》卷二九引唐虞世南《狮子贼》：“践藉则林麓摧残，哮呼则江河振荡。”
践jiàn(1)（动）踩：～踏。(2)（动）履行；实行：实～｜～约。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。