cán má
cán jiā
cán yú
cán jì
cán shǐ
cán sāng
cán yǒng
cán hòu
cán gōng
cán zhī
cán shí
cán zuò
cán zǎn
cán niáng
cán qiāo
cán chuí
cán fáng
cán cóng
cán shā
cán nǚ
cán chí
cán lǐ
cán hù
cán shù
cán báo
cán zhǐ
cán yào
cán cù
cán tóu
cán zhǒng
cán shí
cán é
cán gēng
cán shū
cán dòu
cán jì
cán dàn
cán cù
cán tuì
cán yǐ
cán qǔ
cán ér
cán mián
cán qiè
cán rén
cán sāo
cán mài
cán jī
cán jiǎn
cán dàn
cán tāi
cán lǚ
cán yè
cán xiè
cán mián
cán yī
cán shì
cán shì
cán qì
cán móu
cán yá
cán mìng
cán gōng
cán gōng
cán wū
cán zuò
cán jìn
cán fú
cán méi
cán fù
cán shān
cán mǔ
cán guān
cán lián
cán sī
cán wǎng
cán huā
cán dān
cán yuè
cán yán
cán sè
cán jiǎn
cán nóng
cán jīng
cán jù
cán bó
cán xiāng
cán shě
cán méi
cán yá
cán nòng
cán guǎn
cán zéi
cán shì
cán shén
cán tái
cán lóng
cán biǎn
cán hé
cán zǐ
cán mǎ
cán shú
shì qiè
xiǎo qiè
qì qiè
bān qiè
hái qiè
pú qiè
xiān qiè
nán qiè
lǎo qiè
chán qiè
ér qiè
péi qiè
niè qiè
guì qiè
chén qiè
cháng qiè
nà qiè
lì qiè
jī qiè
pín qiè
wēi qiè
bì qiè
ài qiè
tóng qiè
xiān qiè
dí qiè
pín qiè
fēi qiè
chǒng qiè
cán qiè
jiāng qiè
bǎng qiè
zào qiè
yuán qiè
jīn qiè
jì qiè
chǔ qiè
nǚ qiè
jiàn qiè
gū qiè
jiāo qiè
nèi qiè
bì qiè
chù qiè
guǐ qiè
huàn qiè
lì qiè
zhǔ qiè
fù qiè
yìng qiè
⒈ 古代育蚕女奴。后亦泛指育蚕妇女。 《左传·僖公二十三年》：“﹝重耳﹞将行，谋於桑下。蚕妾在其上，以告姜氏。
引姜氏杀之，而谓公子曰：‘子有四方之志，其闻之者吾杀之矣。’”
南朝宋鲍照《绍古辞》之二：“昔与君别时，蚕妾初献丝。”
唐白居易《春村》诗：“农夫舂旧穀，蚕妾祷新衣。”
清彭士望《冬心》诗：“手自杀蚕妾，醉载驱之行。”
蚕cán（名）家蚕、柞蚕等的统称；家蚕吃桑叶；柞蚕吃柞树的叶子。蚕丝是纺织绸缎的重要原料。
妾读音：qiè妾qiè(1)（名）旧社会男子在妻子以外娶的女子。(2)（名）古时女子谦称自己。