xiǎng mǎ
xiǎng tiě
xiǎng liàng
xiǎng dú
xiǎng qíng
xiǎng biàn
xiǎng lǎo
xiǎng zì
xiǎng dù
xiǎng shēng
xiǎng fù
xiǎng chāo
xiǎng biān
xiǎng xiàng
xiǎng fù
xiǎng jiàn
xiǎng láng
xiǎng kòu
xiǎng zhèn
xiǎng hé
xiǎng ér
xiǎng tóu
xiǎng zhēn
xiǎng huán
xiǎng yìng
xiǎng dá
xiǎng liàng
xiǎng jǐng
xiǎng bǔ
xiǎng yù
xiǎng yáng
xiǎng xiè
xiǎng qì
xiǎng huō
xiǎng quán
xiǎng bǎn
xiǎng dǎo
xiǎng lǎng
xiǎng yīn
xiǎng tà
xiǎng léi
xiǎng chè
xiǎng fén
xiǎng yì
xiǎng hài
xiǎng zhèn
xiǎng xiào
xiǎng zhǐ
lián qíng
kuài qíng
shuāng qíng
zhǎn qíng
fàng qíng
wǎn qíng
zhà qíng
yīn qíng
kāi qíng
shǎng qíng
qiān qíng
chì qíng
zhuǎn qíng
kōng qíng
xuě qíng
xiǎng qíng
bào qíng
xīn qíng
dàn qíng
qí qíng
wǎn qíng
wēn qíng
nòng qíng
nèn qíng
hōng qíng
xī qíng
⒈ 犹言晴朗高爽。
引老舍《赵子曰》第二一:“心里要是不痛快,响晴的天气也看成是黑暗的。”
晴朗无云。
如:「风和日丽,真是个响晴的好天气。」
响(1)本义:(名)回声。~应|影~。(2)(动)发出声音:铃声~了。(3)(动)使发出声音:~枪|~锣。(4)(形)响亮:号声真~。(5)(名)声音:声~|~动。
晴读音:qíng晴qíng(形)天空中没有云或云很少:~天|~空|~和。