zhèn qǐ
zhèn chú
zhèn hé
zhèn gǔ
zhèn shè
zhèn xīn
zhèn lǐ
zhèn hán
zhèn shè
zhèn bǐ
zhèn gǎo
zhèn dàng
zhèn xī
zhèn hé
zhèn nù
zhèn yǔ
zhèn wàn
zhèn yè
zhèn xiù
zhèn lǚ
zhèn jīng
zhèn gǔ
zhèn xīng
zhèn hé
zhèn lǐn
zhèn dǒng
zhèn lì
zhèn yù
zhèn chǐ
zhèn lǚ
zhèn bì
zhèn guān
zhèn yáng
zhèn hài
zhèn lì
zhèn hàn
zhèn chàn
zhèn xī
zhèn jiù
zhèn zǎo
zhèn zhèn
zhèn dài
zhèn yīng
zhèn dùn
zhèn yī
zhèn zhǔ
zhèn xùn
zhèn náo
zhèn tà
zhèn jì
zhèn luò
zhèn fèn
zhèn chì
zhèn dié
zhèn yào
zhèn bīng
zhèn jì
zhèn xùn
zhèn dòng
zhèn duó
zhèn chì
zhèn lù
zhèn dié
zhèn fā
zhèn diào
zhèn qióng
zhèn róng
zhèn xù
zhèn jiù
zhèn xíng
zhèn shè
zhèn háo
zhèn lì
zhèn zhé
zhèn zuò
zhèn mài
zhèn sè
zhèn sǒng
zhèn fú
zhèn wǔ
zhèn cè
yàn hé
shèn hé
xiáng hé
fān hé
qiè hé
chá hé
shí hé
kè hé
liàn hé
yáo hé
yǐn hé
tǎo hé
yán hé
jiū hé
pǐn hé
xǐ hé
cǎn hé
zōng hé
tuī hé
yán hé
kè hé
shěn hé
gōu hé
zhí hé
xiào hé
zhuó hé
biàn hé
fù hé
xún hé
zhèn hé
整顿考核。
《新唐书·邓景山传》：“至则振覈纪纲，检覆干隐，众大惧。”
振zhèn(1)（动）本义：救济。(2)（动）摇动；挥动。(3)（动）奋起：～奋｜～作。
覈读音：hé1.檢驗﹑查核：“檢覈”﹑“覈對”。《文選•張衡•東京賦》：“其以溫故知新，研覈是非。”南朝梁•劉勰•《文心雕龍•辨騷》：“將覈其論，必徵言焉。”
2.詳實﹑嚴謹。《後漢書•卷四十•班彪傳下》：“遷文直而事覈，固文贍而事詳。”《北史•卷七十二•李德林傳》：“善屬文，詞覈而理暢。”
3.深刻。《後漢書•卷六十八•許劭傳》：“初，劭與靖俱有高名，好共覈論鄉黨人物。”
4.米麥舂餘的粗屑。《漢書•卷四十•陳平傳》：“其嫂疾平之不親家生產，曰：『亦食糠覈耳。』”宋•范成大《四時田園雜興詩六十首之四十五》：“不惜兩鍾輸一斛，尚贏糠覈飽兒郎。”