zhèn mài
zhèn lù
zhèn lǚ
zhèn jiù
zhèn yī
zhèn bǐ
zhèn bīng
zhèn hé
zhèn hé
zhèn dài
zhèn wàn
zhèn xùn
zhèn hé
zhèn lì
zhèn xīn
zhèn gǎo
zhèn yáng
zhèn gǔ
zhèn shè
zhèn háo
zhèn shè
zhèn lǐ
zhèn xíng
zhèn jì
zhèn yīng
zhèn xī
zhèn dùn
zhèn jīng
zhèn chǐ
zhèn fú
zhèn gǔ
zhèn hài
zhèn zǎo
zhèn xùn
zhèn dié
zhèn zuò
zhèn qǐ
zhèn zhé
zhèn yǔ
zhèn wǔ
zhèn lǚ
zhèn lǐn
zhèn sǒng
zhèn chú
zhèn jì
zhèn dòng
zhèn guān
zhèn hàn
zhèn lì
zhèn duó
zhèn yù
zhèn jiù
zhèn dàng
zhèn xiù
zhèn dié
zhèn róng
zhèn yè
zhèn chì
zhèn xī
zhèn chàn
zhèn yào
zhèn fā
zhèn lì
zhèn cè
zhèn shè
zhèn hán
zhèn luò
zhèn dǒng
zhèn xù
zhèn zhǔ
zhèn chì
zhèn qióng
zhèn zhèn
zhèn sè
zhèn tà
zhèn fèn
zhèn diào
zhèn bì
zhèn xīng
zhèn náo
zhèn nù
xùn duó
tóng duó
zhèn duó
hù duó
hé duó
huò duó
tuō duó
mù duó
zhēng duó
sháo duó
tuō duó
yán duó
bǎo duó
tiān duó
jìn duó
huò duó
qiú duó
táo duó
náo duó
huò duó
shè duó
míng duó
gǔ duó
xié duó
bǐng duó
yán duó
hù duó
táo duó
niú duó
jīn duó
qīng duó
líng duó
fēng duó
fèng duó
lún duó
sī duó
⒈ 摇铃。古代宣布政教法令时，振铎以警众。铎，有舌的大铃。
引《周礼·夏官·大司马》：“司马振鐸，羣吏作旗，车徒皆作。”
郑玄注：“振鐸以作众。作，起也。”
《国语·吴语》：“王乃秉枹，亲就鸣鐘鼓、丁寧、錞于振鐸。”
《淮南子·时则训》：“先雷三日，振鐸以令於兆民曰，雷且发声。”
明刘基《郁离子·虎貙》：“若石帅其人昼夜警：日出而殷鉦，日入而燎煇，宵则振鐸以望。”
⒉ 谓从事教职。
引明章懋《与沉副使仲律书》：“近见《湖南録》，始知先生继文定胡公之旧职，而振鐸於濂溪之乡。”
摇铃。古时宣布政令或教化时，用来警众。
振zhèn(1)（动）本义：救济。(2)（动）摇动；挥动。(3)（动）奋起：～奋｜～作。
铎读音：duó古代宣布政教法令时或有战事时用的大铃：木～。铃～。振～。