xuě fán
xuě ní
xuě huā
xuě jiā
xuě zhī
xuě sǔn
xuě shān
xuě huá
xuě qíng
xuě qū
xuě rǔ
xuě xiàn
xuě fèn
xuě yǔ
xuě rèn
xuě cán
xuě lǚ
xuě bào
xuě yīng
xuě huó
xuě líng
xuě zàn
xuě huī
xuě yuán
xuě dān
xuě dòng
xuě gāo
xuě lǐ
xuě yuān
xuě jīng
xuě lián
xuě tāo
xuě yú
xuě shuāng
xuě dǐng
xuě shì
xuě kēng
xuě diǎn
xuě chǐ
xuě lán
xuě piàn
xuě tāng
xuě lǔ
xuě fēng
xuě jié
xuě máng
xuě hè
xuě yù
xuě jiào
xuě téng
xuě mào
xuě chóu
xuě jǐ
xuě yì
xuě mào
xuě cuì
xuě diāo
xuě chuāng
xuě bēng
xuě qiú
xuě fěn
xuě diāo
xuě rén
xuě lǎng
xuě xù
xuě yě
xuě zhù
xuě táng
xuě gài
xuě chǎng
xuě lù
xuě chǒu
xuě fēn
xuě suō
xuě yíng
xuě yuàn
xuě guì
xuě qiāo
xuě zhū
xuě liàn
xuě jiè
xuě qiú
xuě shuǐ
xuě chàng
xuě tái
xuě yǐ
xuě lí
xuě lì
xuě chē
xuě gū
xuě juǎn
xuě miǎn
xuě qīng
xuě máo
xuě shēn
xuě jiǎn
xuě nèn
xuě fān
xuě liū
xuě lǐng
xuě duǒ
xuě jī
xuě duǒ
xuě qí
xuě jiǔ
xuě xiàn
xuě bào
xuě qiú
xuě fū
xuě dī
xuě màn
xuě líng
xuě lú
xuě tì
xuě diào
xuě àn
xuě yuán
xuě jù
xuě nǚ
xuě chán
xuě gōng
xuě jiā
xuě yuè
xuě cǎi
xuě cì
xuě làng
xuě dié
xuě duī
xuě chǔ
xuě yún
xuě hóng
xuě lǚ
xuě dòu
xuě líng
xuě àn
xuě bái
xuě tiáo
xuě méi
xuě liàng
xuě jī
xuě cáng
xuě yǎn
xuě zhèng
xuě sù
xuě dí
xuě cháo
xuě xiǎo
xuě pò
xuě xiāng
xuě hèn
xuě jìng
xuě gé
xuě jīng
xuě jiàn
xuě léng
xuě míng
xuě chuáng
xuě fēng
xuě è
xuě yā
xuě chóu
xuě yī
xuě lín
lǐ jǐ
gāng jǐ
shū jǐ
shé jǐ
lǐ ji
shé jǐ
yú jǐ
xuě jǐ
gǒu jǐ
shuāng jǐ
zhèng jǐ
qǐ jǐ
xún jǐ
qǔ jǐ
lún jǐ
dǎ jǐ
lóu jǐ
jú jǐ
hǔ jǐ
shū jǐ
duàn jǐ
pín jǐ
dāo jǐ
dì jǐ
wǎ jǐ
lóng jǐ
bèi jǐ
qiàng jǐ
shān jǐ
xiǔ jǐ
shòu jǐ
qiāo jǐ
tǐng jǐ
shòu jǐ
shí jǐ
wū jǐ
zhàng jǐ
⒈ 雪亮的剑脊。
引唐无名氏《秦客相剑赋》：“阳散阴漫，霜鍔雪脊。”
⒉ 白色的屋脊。
引宋王安石《过法云寺》诗：“路过潮沟八九盘，招提雪脊隐云端。”
李壁笺注：“招提雪脊，谓寺之屋棱也。必加堊，故云雪脊。”
宋孙觌《横山堂》诗：“波间指点见青红，雪脊嶒稜倚半空。”
雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。
脊读音：jǐ脊jǐ(1)（名）人或动物背上中间的骨头；脊柱：～髓｜～椎。(2)（名）物体上形状像脊柱的部分：山～｜屋～｜书～。