xuě dǐng
xuě lǐ
xuě jiào
xuě chē
xuě dié
xuě qū
xuě duī
xuě cáng
xuě sù
xuě diào
xuě tāng
xuě jī
xuě jīng
xuě yì
xuě dòu
xuě qīng
xuě yún
xuě diāo
xuě hè
xuě jīng
xuě mào
xuě jié
xuě huó
xuě méi
xuě dān
xuě huā
xuě qiāo
xuě zàn
xuě tái
xuě chuāng
xuě lì
xuě yuān
xuě shuǐ
xuě liàn
xuě lián
xuě léng
xuě xiàn
xuě jiā
xuě kēng
xuě shān
xuě huī
xuě lǚ
xuě yuán
xuě chǒu
xuě cuì
xuě fēn
xuě gé
xuě liū
xuě diǎn
xuě zhèng
xuě juǎn
xuě gōng
xuě qí
xuě àn
xuě yú
xuě zhī
xuě dòng
xuě máng
xuě qiú
xuě fū
xuě gū
xuě diāo
xuě hèn
xuě cháo
xuě chuáng
xuě jiàn
xuě dī
xuě yíng
xuě è
xuě chǎng
xuě lí
xuě rèn
xuě nǚ
xuě bào
xuě yǔ
xuě sǔn
xuě líng
xuě bào
xuě chǔ
xuě fān
xuě yīng
xuě yuè
xuě yuán
xuě bái
xuě lù
xuě qíng
xuě cì
xuě yě
xuě lǐng
xuě xiàn
xuě guì
xuě fěn
xuě suō
xuě piàn
xuě bēng
xuě lán
xuě zhū
xuě lín
xuě huá
xuě máo
xuě táng
xuě fēng
xuě fèn
xuě fán
xuě qiú
xuě jī
xuě qiú
xuě tiáo
xuě téng
xuě miǎn
xuě chán
xuě lú
xuě pò
xuě zhù
xuě jiè
xuě hóng
xuě xiāng
xuě chǐ
xuě jiā
xuě fēng
xuě àn
xuě yuàn
xuě cǎi
xuě chóu
xuě míng
xuě ní
xuě yī
xuě líng
xuě jiǔ
xuě xù
xuě liàng
xuě chóu
xuě jù
xuě chàng
xuě jǐ
xuě tāo
xuě shì
xuě yā
xuě gài
xuě jiǎn
xuě cán
xuě nèn
xuě mào
xuě xiǎo
xuě yǎn
xuě yù
xuě màn
xuě shuāng
xuě lǔ
xuě duǒ
xuě yǐ
xuě shēn
xuě dí
xuě lǚ
xuě tì
xuě lǎng
xuě jìng
xuě rén
xuě líng
xuě làng
xuě duǒ
xuě gāo
xuě rǔ
huā fū
shì fū
xuě fū
qiè fū
liè fū
qīng fū
luǒ fū
shù fū
fēng fū
shān fū
tǐ fū
rùn fū
níng fū
mí fū
fà fū
jī fū
dì fū
shuò fū
hán fū
pí fū
màn fū
bīng fū
luǒ fū
yún fū
rǒng fū
dōu fū
wán fū
jī fū
chēng fū
lòu fū
lún fū
mù fū
kè fū
chán fū
bō fū
⒈ 洁白的皮肤。
引唐白居易《长恨歌》：“中有一人字太真，雪肤花貌参差是。”
秦牧《艺海拾贝·神速的剪影》：“通过这二十几个字，一个雪肤花貌、十指纤纤、唇红齿白、云鬓蛾眉、秋水盈盈、嫣然含笑的古代美女的形象，就呈现在人们眼前了。”
⒉ 指白花。
引宋苏轼《花落复次前韵》：“披衣连夜唤客饮，雪肤满地聊相温。”
⒊ 指洁白的纸张。
引宋苏轼《六观堂老人草书》诗：“苍鼠奋髯饮松腴， 剡藤玉板开雪肤。”
王十朋集注：“雪肤言纸之白。”
雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。
肤读音：fū肤fū（名）皮肤：切～之痛。