tān jiǔ
tān cái
tān xiá
tān cū
tān dù
tān lì
tān zāng
tān shí
tān jiǎo
tān qīng
tān qiáng
tān ài
tān bǐ
tān nìng
tān wū
tān bèi
tān hàn
tān yín
tān qiè
tān dào
tān wán
tān chán
tān niàn
tān zhà
tān shì
tān cū
tān hè
tān tāo
tān wū
tān shàn
tān jiàn
tān duò
tān náng
tān tiè
tān sè
tān huá
tān tú
tān yǐn
tān rén
tān héng
tān lòu
tān bì
tān sì
tān róng
tān sè
tān kǒu
tān dù
tān nuò
tān lìn
tān lán
tān hēi
tān qiáng
tān chēn
tān gòu
tān gòu
tān lè
tān líng
tān róng
tān duò
tān wàng
tān lì
tān huān
tān mù
tān zhe
tān qiú
tān liú
tān shēng
tān chéng
tān lìn
tān kù
tān lù
tān zì
tān kē
tān wèi
tān cán
tān ái
tān chǐ
tān hěn
tān guān
tān tà
tān bēi
tān huāng
tān huì
tān méi
tān duó
tān chán
tān wǎng
tān huān
tān fū
tān lìn
tān lù
tān mào
tān yín
tān rǎn
tān lǎn
tān mò
tān fǔ
tān mào
tān hěn
tān miù
tān lài
tān dù
tān yòng
tān shì
tān nì
tān jiāng
tān zhuó
tān jiǎ
tān yù
tān huò
tān chēn
tān mào
tān xīn
tān liàn
tān suǒ
tān zuǐ
tān shuǎ
tān nuò
tān chī
tān kè
tān kòu
tān móu
tān lì
tān jìng
tān lù
tān mìng
tān shē
tān sú
tān quán
tān jì
tān gōng
tān è
tān huò
tān shì
tān fàng
tān dú
tān biǎn
tān huāng
tān biǎn
tān màn
tān huì
tān chī
tān huā
tān lín
tān làn
tān zhǔ
tān quán
tān zhì
tān jù
tān huá
tān bào
tān qiú
tān liè
tān láng
tān de
tān qiān
tān kuài
tān shǎng
tān sī
tān shā
tān bà
tān lín
贪赃tānzāng
(1) 旧指官吏受贿
例他由于贪赃(.好工具)而入狱英take bribes;practise graft⒈ 指官吏贪污受贿。
引《新唐书·唐临传》：“今龄之（萧龄之 ）贪赃狼扈，死有餘咎。”
《警世通言·苏知县罗衫再合》：“他若任所回来，盈囊满篋，必是贪赃所致。”
田汉《关汉卿》第七场：“他对贪赃的官吏们刺得很有点儿斤两，可那跟咱们有啥相干呢？”
贪取不应得的财物。
贪(1)（动）本义：爱财；后多指贪污：爱财；后多指贪污(2)（动）对某种事物欲望老不满足；求多：～多｜～心。(3)（动）片面追求；贪图：～脏｜～天之功。
赃读音：zāng赃zāng（名）通过不正当的途径获得的财物：贼～｜分～｜官～｜物～｜～款。