tūn zhōu
tūn xiàng
tūn hèn
tūn niè
tūn bìng
tūn jiáo
tūn gōu
tūn tàn
tūn niú
tūn pào
tūn zhān
tūn miè
tūn mò
tūn yáo
tūn fú
tūn bō
tūn lōu
tūn zhàn
tūn shì
tūn shé
tūn shí
tūn dāo
tūn duó
tūn xuě
tūn qì
tūn niǎo
tūn bǐ
tūn chī
tūn tǔ
tūn bēi
tūn dí
tūn niè
tūn zuǐ
tūn bào
tūn shēng
tūn yàn
tūn jīn
tūn jù
tūn qiāng
tūn háng
tūn nà
yǐn chī
gěng chī
jiǎn chī
zuò chī
zhōng chī
qǐng chī
kǒu chī
líng chī
jiáo chī
chuáng chī
tōng chī
hū chī
piān chī
bù chī
tǎo chī
lǎo chī
hǎo chī
zuǐ chī
tān chī
xiǎo chī
tūn chī
pū chī
nán chī
bái chī
hóu chī
kēng chī
nà chī
⒈ 不加咀嚼而咽下。
引茹志鹃《澄河边上》：“水里仿佛埋伏着许多看不见的猛兽，随时会把人吞吃下去。”
⒉ 犹侵吞，非法占有。
引《扬州评话选·武松打虎》：“他想吞吃来人的银子，以多报少。”
并吞、吞占。
如：「他不择手段的想吞吃了这笔钱财。」
吞tūn(1)（动）不嚼或不细嚼；整个地或成块地咽下去：～服｜～金。(2)（动）并吞；吞没：侵～｜鲸～。
吃读音：chī吃chī(1)（动）把食物等放到嘴里经过咀嚼咽下去（包括吃、喝）：～饭｜～奶｜～药。(2)（动）在某一出售食物的地方吃：～食堂。(3)（动）依靠某种事物来生活：靠山～山；靠水～水。(4)（动）消灭（多用于军事、棋戏）：拿车～炮。(5)（动）耗费：～力｜～劲。(6)（动）吸收（液体）：道林纸不～墨。(7)（动）受：～惊｜～一拳。(8)（动）（介）被（多见于早期白话）：～他笑话。