cài sè
cài tái
cài zhuàn
cài shí
cài bó
cài jīn
cài dāo
cài hù
cài guǎn
cài yáng
cài guā
cài rén
cài rú
cài zǐ
cài gǔ
cài shì
cài dù
cài huā
cài dān
cài qí
cài jiǎo
cài yáo
cài pǐn
cài tóu
cài gēng
cài cháng
cài yuán
cài pǔ
cài yì
cài yóu
cài dì
cài xīn
cài shū
cài yáo
cài yù
cài niǎo
cài jiǎ
cài shì
cài dòu
cài zū
cài chá
cài fàn
cài nóng
cài jiào
cài bǎ
cài huò
cài yuán
cài chǎng
cài kū
cài tái
cài qīng
cài zǐ
cài pǔ
cài yá
zhí bǎ
bǎi bǎ
shuǎ bǎ
dāo bà
ná bǎ
kē bǎ
yíng bà
mén bà
kào bǎ
gōng bǎ
dǎo bǎ
chí bǎ
mǎn bǎ
zhǎng bǎ
pī bǎ
hé bǎ
tuō bǎ
lā bǎ
lì bǎ
bǐng bǎ
yìn bà
gǒng bǎ
zǒng bǎ
shǒu bǎ
gè bǎ
chē bǎ
zhā bǎ
fān bǎ
fáng bǎ
liè bǎ
biē bǎ
qiá bǎ
mù bǎ
sāo bǎ
qiān bǎ
nián bǎ
bīng bǎ
dà bǎ
bài bǎ
zhá bǎ
dǎo bǎ
huǒ bǎ
cài bǎ
lōu bǎ
fǎn bǎ
jià bǎ
qiā bǎ
sào bǎ
shùn bǎ
jiàn bǎ
huà bà
shǒu bà
shā bǎ
ná bǎ
⒈ 指蔬菜。
引唐杜甫《园官送菜》诗：“清晨送菜把，常荷地主恩。”
宋范成大《冬日田园杂兴》诗之七：“朱门肉食无风味，只作寻常菜把供。”
清赵翼《扈从木兰杂诗》之三：“酒瓶屡加水，菜把须论緡。”
菜cài(1)（名）能作副食品的植物；蔬菜：种～｜野～。(2)（名）专指油菜：～子｜～子油。(3)（名）经过烹调的蔬菜、蛋品、肉类等副食品：荤～｜川～。
把读音：bǎ,bà[ bǎ ]1. 拿，抓住：把酒（拿着酒杯）。把玩（拿着赏玩）。
2. 控制，掌握：把握。把舵。
3. 看守：把守。把门儿。
4. 自行车、手推车等的手柄：车把。
5. 可以用手拿的小捆：秫秸把儿。
6. 专权，一手独揽：把持大权。
7. 从后托起小孩两腿使之大小便的动作：把尿。
8. 介词，义为拿，处置，致使：你能把他怎么样。
9. 量词。
10. 结盟：拜把子。把兄弟。