cài dòu
cài kū
cài bǎ
cài dān
cài yáng
cài pǐn
cài yuán
cài jiǎ
cài shū
cài dì
cài huā
cài pǔ
cài guā
cài jīn
cài sè
cài nóng
cài yá
cài shì
cài qí
cài tóu
cài yuán
cài niǎo
cài chá
cài yáo
cài yóu
cài guǎn
cài dù
cài yáo
cài rú
cài gǔ
cài yì
cài chǎng
cài zǐ
cài gēng
cài fàn
cài rén
cài pǔ
cài qīng
cài bó
cài huò
cài xīn
cài zǐ
cài cháng
cài zū
cài zhuàn
cài hù
cài jiào
cài shì
cài tái
cài jiǎo
cài tái
cài yù
cài dāo
cài shí
yuán gēng
chún gēng
lù gēng
chái gēng
piáo gēng
chún gēng
yáng gēng
hù gēng
zhǎ gēng
fàn gēng
pèi gēng
bào gēng
chǐ gēng
rè gēng
lóng gēng
bù gēng
xù gēng
fǔ gēng
tiáo gēng
sā gēng
yā gēng
chí gēng
fèi gēng
chéng gēng
wèng gēng
xiāo gēng
fēn gēng
mào gēng
diào gēng
dòu gēng
tài gēng
chuò gēng
shé gēng
cán gēng
nián gēng
tiáo gēng
shàn gēng
jiá gēng
jīng gēng
shí gēng
dàn gēng
yí gēng
tài gēng
ròu gēng
wú gēng
chén gēng
lí gēng
jiá gēng
dà gēng
yú gēng
chén gēng
yú gēng
fān gēng
tóu gēng
hé gēng
xíng gēng
mǎo gēng
cài gēng
xuè gēng
zì gēng
chǎn gēng
菜羹càigēng
(1)(好工具.)肴，带浓汁的菜
例肴止于脯、醢、菜羹。——宋·司马光《训俭示康》英dishes with thick juice at a meal⒈ 用蔬菜煮的羹。
引《礼记·玉藻》：“子卯，稷食菜羹。”
孔颖达疏：“以稷穀为饭，以菜为羹而食之。”
《论语·乡党》：“虽疏食菜羹，瓜祭，必齐如也。”
《后汉书·崔瑗传》：“居常蔬食菜羹而已。”
宋马永卿《嬾真子》卷一：“乃用瓦盆盛粟米饭，瓦罐盛菜羹。”
菜cài(1)（名）能作副食品的植物；蔬菜：种～｜野～。(2)（名）专指油菜：～子｜～子油。(3)（名）经过烹调的蔬菜、蛋品、肉类等副食品：荤～｜川～。
羹读音：gēng羹gēng（名）煮或蒸成的汁状、糊状、冻状的食品。