tuī jiū
tuī dòng
tuī dǎo
tuī yán
tuī xiáng
tuī jī
tuī gù
tuī dìng
tuī bǎn
tuī yí
tuī sòng
tuī jǐ
tuī sù
tuī jiū
tuī wěi
tuī jìn
tuī liè
tuī gé
tuī xuǎn
tuī fú
tuī chū
tuī tuī
tuī wěi
tuī jìng
tuī jū
tuī jiě
tuī xùn
tuī cì
tuī fēng
tuī fù
tuī kān
tuī mó
tuī shàn
tuī hé
tuī shù
tuī xī
tuī rèn
tuī dàng
tuī bān
tuī duàn
tuī fēng
tuī xiǎng
tuī kē
tuī shù
tuī zhǎn
tuī xíng
tuī kuò
tuī gē
tuī jiè
tuī yì
tuī àn
tuī qiú
tuī jīn
tuī qiǎng
tuī xìn
tuī fān
tuī cè
tuī jiè
tuī jiǎng
tuī què
tuī ēn
tuī jiè
tuī biàn
tuī qiú
tuī dǎo
tuī shàng
tuī qiāo
tuī fāng
tuī huàn
tuī mù
tuī tuō
tuī chuán
tuī dài
tuī xǔ
tuī ài
tuī fèng
tuī zàn
tuī xīn
tuī jǔ
tuī wèn
tuī niè
tuī yōng
tuī pái
tuī bēi
tuī fēn
tuī gē
tuī lèi
tuī àn
tuī běn
tuī chóng
tuī guǎng
tuī míng
tuī suàn
tuī zǔ
tuī wǎn
tuī tǐ
tuī chēng
tuī ái
tuī jù
tuī duó
tuī mò
tuī huái
tuī bǔ
tuī pái
tuī qiān
tuī yì
tuī měi
tuī gū
tuī jiàn
tuī jì
tuī tuō
tuī ràng
tuī cè
tuī duó
tuī wáng
tuī chéng
tuī jié
tuī xiào
tuī yǔ
tuī fǎng
tuī yí
tuī tǎo
tuī yán
tuī jiàn
tuī yōu
tuī jiào
tuī jìn
tuī bāo
tuī lì
tuī shī
tuī shù
tuī jì
tuī cí
tuī kǒu
tuī jí
tuī guǎng
tuī gǔ
tuī zūn
tuī chì
tuī sǎng
tuī zhòng
tuī hòu
tuī táng
tuī cì
tuī chǎn
tuī zi
tuī bān
tuī gōng
tuī shòu
tuī cí
tuī xiè
tuī jí
tuī lǐ
tuī jū
tuī shí
tuī jiǎn
tuī shì
tuī chí
tuī dàn
tuī kǎo
tuī bá
tuī xǐ
tuī yǎn
tuī bīng
tuī chàng
tuī xiāo
tuī lì
tuī gōu
tuī tǔ
tuī ná
tuī dùn
tuī hé
tuī lùn
tuī chá
⒈ 挹，通“揖”。推辞揖让。
引《北齐书·高德政传》：“魏帝便敛容曰：‘此事推挹已久，谨当逊避。’”
宋洪迈《夷坚丙志·华严井鬼》：“二刘果对坐井上，互举手推挹，为逊让之状。”
⒉ 挹，通“揖”。推重尊崇。
引南朝梁简文帝《赠张讚》诗：“仪表咸推挹，墙仞难窥践。”
《新唐书·杨敬之传》：“见闽人濮阳愿，閲其文，大推挹，徧语公卿间。”
宋刘祁《归潜志》卷十：“李公钦止、刘公光甫皆推挹屏山。”
清袁枚《随园诗话》卷七：“枚与公絶无一面，蒙其推挹如此。”
推tuī(1)（动）本义：手推的动作。(2)（动）（推磨）磨成碾子；碾粮食。(3)（动）和工具贴着物体的表面向前剪或削：～子。(4)（动）使事情开展：～动。(5)（动）根据已知的事实断定其他。从某方面的情况想到其他方面：～导。(6)（动）让给别人；辞让：～辞。(7)（动）推委；推托。(8)（动）推迟。(9)（动）推崇。推选；推举。
挹读音：yì挹yì(1)（动）〈书〉舀：～彼注此。(2)（动）〈书〉拉。