tuī guǎng
tuī dìng
tuī yán
tuī xìn
tuī huái
tuī hòu
tuī fù
tuī chì
tuī yì
tuī zi
tuī jié
tuī yí
tuī xīn
tuī chǎn
tuī xiáng
tuī zhǎn
tuī dài
tuī bān
tuī gù
tuī sǎng
tuī jìn
tuī chá
tuī gǔ
tuī ái
tuī tǎo
tuī kǎo
tuī yǔ
tuī shī
tuī chéng
tuī jǐ
tuī wèn
tuī dǎo
tuī xī
tuī rèn
tuī jū
tuī gū
tuī yōng
tuī fǎng
tuī yán
tuī jiě
tuī huàn
tuī shì
tuī fèng
tuī jiàn
tuī měi
tuī kǒu
tuī ràng
tuī fēng
tuī cì
tuī shàng
tuī jiǎn
tuī shàn
tuī àn
tuī míng
tuī yǎn
tuī xǐ
tuī qiān
tuī chàng
tuī fān
tuī bá
tuī kē
tuī pái
tuī bīng
tuī jí
tuī jiǎng
tuī hé
tuī sù
tuī shí
tuī gē
tuī fāng
tuī què
tuī cè
tuī duó
tuī fēng
tuī kuò
tuī jiè
tuī bǎn
tuī lǐ
tuī suàn
tuī wǎn
tuī xiào
tuī cè
tuī táng
tuī lèi
tuī niè
tuī shòu
tuī chí
tuī kān
tuī mò
tuī hé
tuī jìng
tuī qiú
tuī zhòng
tuī chēng
tuī jiàn
tuī qiāo
tuī bān
tuī ná
tuī shù
tuī duàn
tuī ài
tuī bǔ
tuī guǎng
tuī jiè
tuī jǔ
tuī àn
tuī tǔ
tuī mó
tuī xiǎng
tuī xiè
tuī dǎo
tuī jiū
tuī dùn
tuī shù
tuī fēn
tuī xuǎn
tuī jū
tuī jī
tuī chuán
tuī bēi
tuī gé
tuī qiǎng
tuī xiāo
tuī jí
tuī sòng
tuī xùn
tuī jīn
tuī zǔ
tuī ēn
tuī chū
tuī gōng
tuī cí
tuī lùn
tuī tuī
tuī tuō
tuī tǐ
tuī jiào
tuī bāo
tuī wáng
tuī dàng
tuī wěi
tuī qiú
tuī shù
tuī xǔ
tuī liè
tuī gōu
tuī yì
tuī jù
tuī cì
tuī wěi
tuī yōu
tuī cí
tuī lì
tuī yí
tuī jiè
tuī pái
tuī jiū
tuī běn
tuī dòng
tuī fú
tuī jì
tuī chóng
tuī gē
tuī tuō
tuī xíng
tuī zūn
tuī lì
tuī duó
tuī zàn
tuī jì
tuī jìn
tuī mù
tuī biàn
tuī dàn
huà gǔ
xiá gǔ
fēi gǔ
qióng gǔ
jīng gǔ
niǎn gǔ
tuī gǔ
wǎn gǔ
jiá gū
guà gǔ
wéi gǔ
èr gǔ
zhòng gū
luán gǔ
bìng gū
chái gǔ
lì gǔ
bù gǔ
xiāng gǔ
yáo gū
wéi gǔ
cháng gǔ
fāng gǔ
jī gǔ
dān gǔ
míng gǔ
huá gǔ
fú gū
chàng gǔ
léi gū
dùn gǔ
chē gǔ
lún gǔ
gàng gǔ
chén gū
jiē gǔ
lóng gǔ
zhì gǔ
lián gǔ
zhū gǔ
tí gǔ
wǎn gū
⒈ 推车前进。古代帝王任命将帅时的隆重礼遇。
引《史记·张释之冯唐列传》：“臣闻上古王者之遣将也，跪而推轂，曰閫以内者，寡人制之；閫以外者，将军制之。”
后因以称任命将帅之礼。 唐崔日用《奉和圣制送张说巡边》：“去当推轂送，来佇出郊迎。”
《花月痕》第五一回：“正看着皇上亲行拜将推轂之礼，何等热閙！”
⒉ 推动；协助。
引《史记·荆燕世家》：“今吕氏雅故本推轂高帝就天下，功至大。”
司马贞索隐：“谓吕氏素心奉推高祖取天下，若人推轂欲前进涂然也。”
《新唐书·裴寂传》：“朕有天下，公推轂成之也。”
⒊ 荐举；援引。
引《史记·魏其武安侯列传》：“魏其、武安俱好儒术，推轂赵綰为御史大夫。”
《南齐书·陆厥传》：“永明末，盛为文章， 吴兴沉约、陈郡谢朓、琅邪王融以气类相推轂。”
宋司马光《送祖择之守陕》诗：“俊德争推轂，荣涂易建瓴。”
明归有光《与徐子与书》：“实赖吾丈雅故推轂之。”
清方文《送姜如农明府擢仪郎》诗：“羣公极推轂，玄币争相持。”
推动车轮轴，使车前进。
推tuī(1)（动）本义：手推的动作。(2)（动）（推磨）磨成碾子；碾粮食。(3)（动）和工具贴着物体的表面向前剪或削：～子。(4)（动）使事情开展：～动。(5)（动）根据已知的事实断定其他。从某方面的情况想到其他方面：～导。(6)（动）让给别人；辞让：～辞。(7)（动）推委；推托。(8)（动）推迟。(9)（动）推崇。推选；推举。
毂读音：gū,gǔ[ gǔ ]车轮中心的圆木。车毂
借指车。朱轮华毂