cán jiǔ
cán shèng
cán yuè
cán zūn
cán huī
cán yì
cán biān
cán hú
cán huò
cán kù
cán bù
cán máng
cán yǔ
cán fá
cán shēng
cán hé
cán huǐ
cán yì
cán bēi
cán pā
cán chūn
cán huì
cán fèng
cán qiāng
cán fěi
cán guǎng
cán měng
cán mèng
cán yí
cán yǐng
cán tuō
cán màn
cán lì
cán yàn
cán yuè
cán liū
cán rè
cán bù
cán lù
cán piàn
cán zhuāng
cán mín
cán yè
cán yú
cán qū
cán kuì
cán shí
cán zuì
cán yáng
cán xī
cán tú
cán fāng
cán hái
cán juàn
cán yīng
cán rěn
cán gāo
cán suì
cán yāo
cán lù
cán kē
cán bìng
cán dēng
cán bài
cán lí
cán bāo
cán bì
cán piān
cán xí
cán cún
cán zūn
cán kè
cán shé
cán zhèn
cán jiǎo
cán xīn
cán gēng
cán là
cán niè
cán zhī
cán lù
cán nián
cán liú
cán lè
cán huǒ
cán miǎo
cán zéi
cán yún
cán bī
cán héng
cán dǎng
cán lüè
cán gǎo
cán shāng
cán xiōng
cán hóng
cán pò
cán xuē
cán běn
cán huā
cán shū
cán kè
cán liè
cán kē
cán sǔn
cán zhú
cán dí
cán bīng
cán zhàng
cán qí
cán chá
cán shāo
cán jú
cán zhào
cán cì
cán bēi
cán luò
cán tì
cán dú
cán hán
cán cǎo
cán quē
cán bào
cán hào
cán báo
cán jú
cán bì
cán jí
cán yí
cán wáng
cán lì
cán jiù
cán pò
cán zì
cán tiáo
cán qì
cán fèi
cán lòu
cán huài
cán zū
cán chán
cán jī
cán yàn
cán dōng
cán rì
cán zhuó
cán chuǎn
cán shuì
cán nüè
cán pǐn
cán dàng
cán miè
cán zhā
cán gēng
cán zhì
cán jié
cán zhì
cán kùn
cán shān
cán dòng
cán hóng
cán qiū
cán xiá
cán xuě
cán zǐ
cán cuì
cán xíng
cán chǒu
cán hún
cán lüè
cán shā
cán líng
cán gāng
cán méi
cán là
cán quē
cán xiāng
cán huāng
cán yīng
cán hài
cán yuán
cán shǔ
残喘cánchuǎn
(1) 临死前残存的喘气
例残喘以待时英one's last breath⒈ 衰老或垂死时的喘息。
引唐元结《再让容州表》：“餘生残喘，朝夕殞灭，岂堪金革，能伏叛人。”
元宋旡《老牛》诗：“草绳穿鼻繫柴扉，残喘无人问是非。”
⒉ 残生；垂危。
引宋苏轼《杭州召还乞郡状》：“臣亦觉知先帝无意杀臣，故復留残喘，得至今日。”
《初刻拍案惊奇》卷二八：“吾师何来，得救残喘。”
将死时仅余的喘息。
残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。
喘读音：chuǎn喘chuǎn(1)（动）急促呼吸：跑得直～。(2)（名）气喘；呼吸困难的症状：哮～。