cán màn
cán bì
cán cǎo
cán bī
cán sǔn
cán huǒ
cán kè
cán bù
cán líng
cán dǎng
cán máng
cán bīng
cán dí
cán fá
cán liú
cán dēng
cán zhú
cán huā
cán yè
cán chán
cán qiāng
cán chǒu
cán fāng
cán kuì
cán shé
cán héng
cán biān
cán kē
cán xuě
cán běn
cán méi
cán zūn
cán niè
cán xiōng
cán hóng
cán qiū
cán yí
cán kē
cán yàn
cán yǐng
cán rì
cán fèng
cán luò
cán jiǎo
cán zhì
cán là
cán shū
cán jī
cán gēng
cán hóng
cán pǐn
cán zhào
cán piàn
cán lí
cán jiù
cán shā
cán kè
cán xīn
cán zéi
cán guǎng
cán chūn
cán qì
cán shuì
cán yú
cán huò
cán tú
cán xíng
cán kùn
cán yún
cán hào
cán yàn
cán yì
cán dōng
cán zū
cán chuǎn
cán chá
cán yǔ
cán gǎo
cán piān
cán lè
cán gāng
cán jú
cán měng
cán xiá
cán huài
cán xuē
cán dàng
cán yuán
cán pò
cán dú
cán shí
cán zhì
cán báo
cán kù
cán rěn
cán dòng
cán zuì
cán lüè
cán hú
cán lì
cán shèng
cán qū
cán shān
cán yuè
cán huāng
cán hún
cán nián
cán zǐ
cán bēi
cán bìng
cán hái
cán quē
cán jiǔ
cán zūn
cán tiáo
cán xiāng
cán pā
cán yuè
cán yāo
cán mín
cán zhī
cán zhuó
cán qí
cán shǔ
cán zhuāng
cán gēng
cán lù
cán cì
cán zhā
cán yí
cán mèng
cán zhèn
cán yáng
cán yīng
cán yì
cán shāo
cán cuì
cán là
cán hài
cán jí
cán bì
cán quē
cán bài
cán huī
cán pò
cán lù
cán nüè
cán huǐ
cán huì
cán yīng
cán fèi
cán jú
cán miè
cán miǎo
cán fěi
cán zì
cán xí
cán juàn
cán jié
cán gāo
cán zhàng
cán hé
cán lòu
cán tuō
cán lì
cán suì
cán cún
cán wáng
cán bù
cán lù
cán bào
cán tì
cán liè
cán shēng
cán lüè
cán xī
cán rè
cán liū
cán hán
cán shāng
cán bēi
cán bāo
cán là
qiú là
bó là
èr là
fú là
zhú là
kū là
méi là
suì là
dá là
zhèng là
yān là
gān là
chún là
pò là
sēng là
qián xī
xíng là
xiǎng là
dì là
mí là
gàn là
dài là
fǎ là
jū là
fèng là
shǐ là
jiè là
hán là
guǐ là
hàn là
lǘ là
zuò là
diāo là
sòng là
xī là
yú là
là là
jiàn là
xià là
shǔ là
zhēn là
qióng là
yī là
wǔ là
xiān là
hù là
huā là
wú là
fǔ là
nián là
hóng là
jiù là
zhǎ là
⒈ 亦作“残臈”。农历年底。
引唐李频《湘口送友人》诗：“零落梅花过残腊，故园归去又新年。”
宋苏轼《与程正辅提刑书》之二三：“残腊只数日，感念聚散，不能无异乡之嘆。”
《醒世恒言·独孤生归途闹梦》：“捱过残腊，到了新年，又是上元佳节。”
《再生缘》第九回：“如今残臈过新春，今年我宅多兴旺，人口平安福又增。”
残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。
腊读音：là,xī[ là ]1. 古代在农历十二月合祭众神叫做腊，因此农历十二月叫腊月。
2. 冬天（多在腊月）腌制后风干或熏干的肉：腊肉。腊鱼。腊味。
3. 姓。