cán tì
cán lüè
cán niè
cán dēng
cán gǎo
cán lòu
cán xiōng
cán yǐng
cán quē
cán yáng
cán shā
cán zūn
cán sǔn
cán fāng
cán zǐ
cán zhèn
cán xiá
cán qí
cán lì
cán hé
cán qì
cán dàng
cán pā
cán hú
cán kē
cán miǎo
cán yí
cán yàn
cán huī
cán dǎng
cán xīn
cán qū
cán lù
cán jú
cán hóng
cán wáng
cán bī
cán cún
cán zūn
cán zhā
cán zhuāng
cán zhú
cán bù
cán lüè
cán tú
cán huài
cán jī
cán hóng
cán fèi
cán huǒ
cán chán
cán biān
cán zhì
cán yuè
cán kè
cán dú
cán shǔ
cán gēng
cán zū
cán là
cán yīng
cán zì
cán xíng
cán shū
cán tiáo
cán nián
cán héng
cán yīng
cán lè
cán lì
cán xuē
cán chūn
cán xiāng
cán dí
cán bù
cán yì
cán huì
cán huāng
cán màn
cán jié
cán liú
cán chǒu
cán hún
cán kùn
cán yuè
cán rè
cán kù
cán fěi
cán xī
cán lí
cán yú
cán pǐn
cán cì
cán shé
cán tuō
cán cǎo
cán rěn
cán piàn
cán là
cán bēi
cán yì
cán zhào
cán luò
cán rì
cán dōng
cán zuì
cán bìng
cán jiǎo
cán liè
cán qiū
cán quē
cán jú
cán yè
cán mèng
cán méi
cán yí
cán gāo
cán fèng
cán shāo
cán qiāng
cán zhì
cán máng
cán yún
cán líng
cán pò
cán liū
cán chá
cán hán
cán dòng
cán xuě
cán chuǎn
cán shuì
cán bì
cán shēng
cán fá
cán zéi
cán huò
cán huā
cán yuán
cán jiǔ
cán jí
cán miè
cán lù
cán zhàng
cán shèng
cán shān
cán bāo
cán gāng
cán yàn
cán pò
cán xí
cán shí
cán huǐ
cán měng
cán bào
cán gēng
cán cuì
cán bēi
cán yǔ
cán báo
cán hài
cán kuì
cán piān
cán suì
cán běn
cán guǎng
cán yāo
cán mín
cán jiù
cán kè
cán juàn
cán bì
cán hào
cán bài
cán nüè
cán lù
cán hái
cán shāng
cán kē
cán zhī
cán bīng
cán zhuó
gēng měng
zào měng
zhēng měng
xùn měng
huī měng
jùn měng
cán měng
cū měng
bào měng
jìn měng
kuān měng
sì měng
jīng měng
gāng měng
qīng měng
níng měng
wǔ měng
yǒng měng
qiáo měng
xióng měng
fú měng
chì měng
shēng měng
cū měng
xiāo měng
zhào měng
zhì měng
fā měng
zhuàng měng
wēi měng
xiāo měng
jiǎo měng
yì měng
nào měng
shū měng
léi měng
yán měng
ào měng
quán měng
xiōng měng
fú měng
háo měng
jìn měng
jiāo měng
yú měng
⒈ 残暴凶猛。
引唐陈子昂《汉州雒县令张君吏人颂德碑》：“殆残猛聿至，蟊贼内訌。”
《新唐书·薛举传》：“虽举残猛，亦恶之。每戒曰：‘汝材略足办事，而伤於虐，终覆吾宗。’”
元杨维桢《游虎丘》诗：“肯随鱼肠逆，寒锋助残猛。”
残cán(1)（形）不完整；残缺：这部书很好；可惜～了。(2)（形）剩余的；将尽的：～冬｜～敌｜风卷～云。(3)（形）伤害；毁坏：摧～。(4)（形）凶恶：～忍｜～酷。
猛读音：měng猛měng(1)（副）猛烈：勇～｜突飞～进。(2)（副）忽然；突然：～然｜～地站了起来。(3)（副）力气集中地使出来：～着劲儿干。