shuǎ hèng
yāo héng
jù héng
kàng héng
fàng héng
lán héng
hàn héng
jiāo hèng
jiāo héng
xià héng
jié héng
wǔ héng
qiáng hèng
dà héng
yōng héng
dǎ héng
lài héng
áo héng
jiǎo héng
guì héng
dù héng
mán hèng
kuí héng
zhuān hèng
xuān héng
diāo hèng
zòng héng
quán héng
xiè héng
yòu héng
sì héng
lián héng
xióng héng
cóng héng
háo hèng
zāi héng
zì héng
shēn héng
yuān héng
jiào hèng
bào héng
cán héng
zuò héng
zhì héng
lí héng
wǎng héng
líng héng
xiōng héng
dōng héng
tān héng
tiān héng
lián héng
fā hèng
fēi héng
xiōng hèng
wán héng
huá héng
sòng héng
guǎng héng
⒈ 放纵专横。
引唐柳宗元《答元饶州论政理书》：“贫者愈困饿死亡而莫之省，富者愈恣横侈泰而无所忌。”
明刘若愚《酌中志·见闻琐事杂记》：“皇亲恣横，太监何文鼎，掌乾清门，心不平，引祖宗家法，极言直諫。”
观云《平等说与中国旧伦理之冲突》：“且就令贫贱者人人不争，亦徒使富贵者恣横於天地间而已。”
⒉ 豪放不羁。
引明沉德符《野获编·词曲·金瓶梅》：“﹝《玉娇李》﹞笔锋恣横酣畅，似尤胜《金瓶梅》。”
恣zì(1)（形）放纵；没有拘束：～情｜～意｜～睢。(2)（形）〈方〉舒服：～适。
横读音：héng,hèng[ héng ]1. 跟地面平行的，与“竖”、“直”相对：横梁。横楣。横额。横幅。横批。横披（长条形横幅字画）。横匾。横标。横空。
2. 左右向的，跟目视方向垂直的，与“竖”、“直”、“纵”相对：横写。横排。横向。横斜。纵横。
3. 地理学上指东西向的：与“纵”相对：横贯东西。