xián tǐ
xián dǎn
xián tí
xián xū
xián yuān
xián lóu
xián jiē
xián jiān
xián zhī
xián bēi
xián lèi
xián jué
xián piàn
xián qī
xián yào
xián bǔ
xián chēng
xián huǐ
xián fā
xián huán
xián chán
xián āi
xián bēi
xián è
xián hèn
xián lè
xián pèi
xián shāng
xián chuí
xián míng
xián bēi
xián zhì
xián cí
xián qì
xián gào
xián jué
xián jiē
xián yuān
xián chuí
xián lè
xián yuàn
xián fèn
xián zhī
xián tì
xián jí
xián jí
xián xián
xián kuài
xián suǒ
xián méi
xián wěi
xián qián
xián wēi
xián shěn
xián mèng
xián pái
xián jiǔ
xián mìng
xián jiù
xián jié
xián sù
xián jī
xián dāo
xián liú
xián lián
xián pèi
xián chí
xián ēn
xián shí
xián mù
xián tǔ
xián bào
xián bēi
xián hé
xián bì
xián jiàn
xián fèn
xián wèi
xián zhǒng
xián lǚ
xián fù
xián gǎn
xián xì
xián fèng
xián nù
xián shuāng
xián dēng
xián niè
xián jiān
xián juě
xián huān
xián jiā
xián jiǎn
xián dài
xián niè
xián gān
xián lú
zhū huán
yíng huán
xiǎo huán
mén huán
tóu huán
tiě huán
qīng huán
jīn huán
běn huán
láng huán
dāo huán
zá huán
qióng huán
wān huán
diào huán
bì huán
lún huán
zhé huán
pèi huán
yán huán
hé huán
yǐn huán
yā huan
zuàn huán
jiáo huán
ěr huán
xiàng huán
zhèng huán
guāng huán
shuāng huán
cì huán
jí huán
jiě huán
pí huán
ěr huán
bí huán
xīng huán
què huán
kāi huán
huáng huán
huí huán
liàng huán
láng huán
miàn huán
suǒ huán
chóu huán
fǎ huán
bù huán
jiàn huán
luán huán
shòu huán
xióng huán
xiǎng huán
xún huán
cì huán
dào huán
fú huán
yù huán
tào huán
bào huán
huǒ huán
zhōu huán
chāi huán
xián huán
ā huán
xún huán
mǎ huán
yàn huán
tóng huán
kōu huán
fān huán
fā huán
zhǐ huán
shān huán
kòu huán
liàn huán
yè huán
zhòng huán
bì huán
gāo huán
bái huán
fèng huán
míng huán
jīn huán
gōu huán
sān huán
lián huán
xuè huán
xīn huán
tàn huán
tǒng huán
dāng huán
xī huán
yáo huán
yóu huán
qǔ huán
huā huán
bìn huán
zì huán
xún huán
ēn huán
xuán huán
lián huán
⒈ 参见“啣环结草”。参见“啣环结草”。
引相传东汉杨宝九岁时,至华阴山北,见一黄雀为鸱枭所搏,坠于树下, 宝取雀以归,置巾箱中,食以黄花,百馀日毛羽成,乃飞去。其夜有黄衣童子自称西王母使者,以白环四枚与宝曰:“令君子孙洁白,位登三事(三公),当如此环矣。”
事见南朝梁吴均《续齐谐记》。后用为报恩之典。 唐王缙《青雀歌》:“莫言不解衔环报,但问君恩今若为。”
宋欧阳修《<归田录>序》:“曾不闻吐珠衔环,效虵雀之报。”
《水浒传》第十二回:“杨志若得寸进,当效衔环背鞍之报。”
清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳消夏录二》:“能邀格外之惠……当生生世世结草衔环。”
谓衔环报恩。 明王世贞《鸣凤记·邹慰夏孤》:“啣环犬马,常存寐梦。”
《封神演义》第三二回:“他日啣环,决不有负。”
清陈梦雷《西曹坐系书怀兼寄两弟》诗之三:“脱兔已非伤离罼,射乌偏误指啣环。”
汉时杨宝曾救治遭鸱枭袭击的黄雀,后黄雀伤愈飞走。某夜有黄衣童子赠杨宝白环四枚。典出南朝梁.吴均《续齐谐记》。后以衔环比喻报恩。
衔(1)(动)用嘴含:燕子~泥。(2)(动)存在心里:~恨|~冤。(3)(动)〈书〉接受;奉:~命。(4)(动)相连接:~接。衔xián(名)行政、军事、学术等系统中人员的等级或称号:头~|授~。
环读音:huán环huán(1)(名)(~儿)环子:耳~|花~|铁~。(2)(名)环节:基本一~|关键一~。(3)(动)围绕:~绕|~球|~城公路。(4)(Huán)姓。