xián fèn
xián gān
xián tǔ
xián āi
xián jī
xián dēng
xián fù
xián chēng
xián bì
xián jiā
xián bēi
xián jué
xián qián
xián shěn
xián shāng
xián piàn
xián juě
xián jí
xián xū
xián chuí
xián jiān
xián kuài
xián tí
xián cí
xián qì
xián xì
xián jié
xián yuān
xián fā
xián zhǒng
xián yuān
xián yuàn
xián chán
xián nù
xián wēi
xián lóu
xián jí
xián fèng
xián suǒ
xián lèi
xián niè
xián míng
xián jué
xián jiàn
xián chí
xián è
xián méi
xián pèi
xián ēn
xián zhī
xián xián
xián jiē
xián yào
xián bēi
xián niè
xián lè
xián huǐ
xián zhì
xián bào
xián jiǎn
xián shí
xián gào
xián tì
xián shuāng
xián pèi
xián jiān
xián pái
xián jiù
xián dāo
xián liú
xián jiē
xián mìng
xián chuí
xián gǎn
xián wěi
xián dǎn
xián bǔ
xián lǚ
xián lè
xián bēi
xián hé
xián tǐ
xián huān
xián wèi
xián mèng
xián jiǔ
xián dài
xián hèn
xián bēi
xián sù
xián huán
xián lián
xián qī
xián mù
xián fèn
xián zhī
xián lú
jù shuāng
níng shuāng
hán shuāng
sù shuāng
hù shuāng
táng shuāng
qiū shuāng
lí shuāng
dān shuāng
qiǎn shuāng
láng shuāng
zhè shuāng
yán shuāng
jīng shuāng
chóng shuāng
wú shuāng
yíng shuāng
rǎn shuāng
suì shuāng
qīng shuāng
guǒ shuāng
zǎo shuāng
yán shuāng
fēi shuāng
hù shuāng
páo shuāng
qīng shuāng
kū shuāng
qiān shuāng
què shuāng
gū shuāng
xián shuāng
bīng shuāng
hēi shuāng
zhōng shuāng
hán shuāng
fū shuāng
chóu shuāng
fēng shuāng
xīng shuāng
chū shuāng
kù shuāng
líng shuāng
liú shuāng
qiān shuāng
lǚ shuāng
pī shuāng
huái shuāng
bái shuāng
táng shuāng
fù shuāng
ào shuāng
bìn shuāng
pī shuāng
fēi shuāng
líng shuāng
yù shuāng
xià shuāng
fēng shuāng
hù shuāng
xuě shuāng
shì shuāng
kōng shuāng
sù shuāng
cháo shuāng
diāo shuāng
hū shuāng
lěng shuāng
⒈ 犹逢霜。
引南朝梁吴均《橘赋》：“风賷寒而北来，雁衔霜而南渡。”
南朝梁何逊《咏早梅》诗：“衔霜当路发，映雪拟寒开。”
唐王勃《春思赋》：“蜀川风候隔秦川，今年节物异常年。霜前柳叶衔霜翠，雪里梅花犯雪妍。”
衔(1)（动）用嘴含：燕子～泥。(2)（动）存在心里：～恨｜～冤。(3)（动）〈书〉接受；奉：～命。(4)（动）相连接：～接。衔xián（名）行政、军事、学术等系统中人员的等级或称号：头～｜授～。
霜读音：shuāng霜shuāng(1)（名）本义：在气温降到摄氏零度以下时；水汽在地面物体上凝结成的白色冰晶。(2)（名）像霜的东西：盐～。(3)（名）比喻白色：～鬓。