xián jí
xián mèng
xián shuāng
xián fèn
xián suǒ
xián pèi
xián chán
xián tí
xián chuí
xián hé
xián chuí
xián jiǎn
xián fā
xián lú
xián jí
xián huǐ
xián jiù
xián sù
xián xián
xián nù
xián lián
xián chēng
xián jiē
xián míng
xián mìng
xián piàn
xián xū
xián dāo
xián bēi
xián bēi
xián wēi
xián qián
xián bǔ
xián dài
xián niè
xián è
xián fù
xián shí
xián xì
xián mù
xián pái
xián zhì
xián hèn
xián āi
xián yuàn
xián juě
xián jiān
xián tì
xián shěn
xián lè
xián bào
xián wěi
xián lè
xián shāng
xián qì
xián jié
xián bì
xián cí
xián jiā
xián bēi
xián gān
xián yuān
xián tǔ
xián chí
xián ēn
xián lóu
xián fèng
xián méi
xián huán
xián gào
xián jiàn
xián zhī
xián zhǒng
xián yào
xián yuān
xián qī
xián jiē
xián lèi
xián jiǔ
xián dǎn
xián wèi
xián jué
xián pèi
xián jī
xián bēi
xián gǎn
xián jué
xián liú
xián jiān
xián fèn
xián niè
xián dēng
xián huān
xián lǚ
xián kuài
xián tǐ
xián zhī
lǚ xū
lài xū
wò xū
hú xū
chù xū
huā xū
lóng xū
yǒu xū
bù xū
dài xū
qiē xū
láng xū
méng xū
mài xū
bì xū
niǎn xū
zhǐ xū
shì xū
rán xū
fú xū
huì xū
dǐ xū
sī xū
shāo xū
dāng xū
guà xū
xiā xū
jí xū
wǎn xū
jīng xū
nà xū
níng xū
zī xū
cháng xū
bái xū
xián xū
gòng xū
quán xū
chǔ xū
wù xū
xiā xū
shang xu
qiàn xū
jūn xū
xiāng xū
bí xū
fū xū
méi xū
wú xū
méi xū
niǎn xū
mò xū
wèi xū
gēn xū
zhí xū
kē xū
biān xū
guǎn xū
liū xū
hé xū
nǚ xū
fēng xū
qiú xū
chì xū
qiú xū
rú xū
mì xū
tóu xū
jìng xū
juǎn xū
yú xū
zhī xū
xù xū
⒈ 口含胡须。 东汉温序为隗嚣别将苟宇所拘劫,坚强不屈,拒绝投降。 宇赐剑使自裁。“序受剑,衔鬚於口,顾左右曰:‘既为贼所迫杀,无令鬚污土。’遂伏剑而死。”事见《后汉书·独行传·温序》。后因以“衔鬚”表示临难不屈、大义凛然。
引《北史·郦道元传论》:“道元遭命,有衔鬚之风。”
清夏燮《中西纪事·朱贵庙碑》:“扬州都督,殉早衔鬚。”
⒉ 口含胡须。一种愤怒的表示。
引《南齐书·柳世隆传》:“攘兵烧营而去,火起仍觉, 攸之怒,衔鬚咀之。”
衔(1)(动)用嘴含:燕子~泥。(2)(动)存在心里:~恨|~冤。(3)(动)〈书〉接受;奉:~命。(4)(动)相连接:~接。衔xián(名)行政、军事、学术等系统中人员的等级或称号:头~|授~。
须读音:xū[ xū ]1. 必得,应当:无须。莫须有。必须。务须。须要。
2. 等待,停留:须留(迟留,留待)。
3. 男人面上生的毛,胡子:须眉(男子的代称)。须生(传统戏剧角色名,即“老生”)。
4. 〔须臾〕片刻,一会儿。
5. 像胡须的东西:须根。触须。