xián chí
xián jí
xián lóu
xián lǚ
xián gǎn
xián mèng
xián shāng
xián méi
xián lè
xián fèn
xián dǎn
xián yuàn
xián hé
xián fā
xián hèn
xián lè
xián xì
xián lú
xián yào
xián tì
xián fèn
xián gān
xián ēn
xián bì
xián xū
xián huān
xián āi
xián jiē
xián jī
xián jiē
xián qián
xián shí
xián juě
xián mìng
xián gào
xián bǔ
xián pái
xián cí
xián jí
xián liú
xián niè
xián zhī
xián wèi
xián tí
xián yuān
xián bào
xián bēi
xián jiān
xián yuān
xián bēi
xián kuài
xián nù
xián jué
xián shěn
xián qì
xián bēi
xián tǔ
xián jué
xián jiān
xián huán
xián jié
xián dēng
xián pèi
xián shuāng
xián dài
xián huǐ
xián lèi
xián wēi
xián sù
xián dāo
xián jiàn
xián lián
xián bēi
xián suǒ
xián jiǔ
xián chuí
xián wěi
xián chēng
xián piàn
xián chuí
xián xián
xián mù
xián zhì
xián tǐ
xián fù
xián zhǒng
xián jiǎn
xián fèng
xián zhī
xián è
xián jiù
xián qī
xián míng
xián chán
xián niè
xián jiā
xián pèi
liàng kuài
jù kuài
wán kuài
pò kuài
xuán kuài
guō kuài
yī kuài
zhuān kuài
jī kuài
dà kuài
mù kuài
zhè kuài
dì kuài
diàn kuài
líng kuài
nà kuài
zhǒng kuài
wǎ kuài
bīng kuài
péng kuài
zhěn kuài
tǔ kuài
xián kuài
nǎ kuài
qì kuài
líng kuài
shòu kuài
lěi kuài
bǎn kuài
zhū kuài
xī kuài
zì kuài
tāi kuài
zhǒng kuài
lěi kuài
lěi kuài
ěr kuài
wán kuài
mó kuài
shā kuài
lì kuài
pǐ kuài
duǒ kuài
fāng kuài
shí kuài
shān kuài
jǐn kuài
⒈ 口含土块。参见“衔土”。
引南朝宋王韶之《孝子传》：“李陶，交阯人。母终……羣鸟衔块，助成坟。”
⒉ 旧俗人死，口必含物。天子含珠，诸侯含玉，大夫含玑，士含贝，庶人含谷实。事见汉刘向《说苑·修文》。故臣下请罪口含土块，以示己有死罪。 《新唐书·后妃传上·杨贵妃》：“帝欲以皇太子抚军，因禪位，诸杨大惧，哭于廷。
引国忠入白妃，妃衔块请死，帝意沮，乃止。”
衔(1)（动）用嘴含：燕子～泥。(2)（动）存在心里：～恨｜～冤。(3)（动）〈书〉接受；奉：～命。(4)（动）相连接：～接。衔xián（名）行政、军事、学术等系统中人员的等级或称号：头～｜授～。
块读音：kuài块kuài(1)（名）（～儿）成疙瘩或成团儿的东西：糖～儿｜煤～｜把肉切成～。(2)（名）ɑ）用于块状或某些片状的东西：两～香皂｜一～布。b）用于银币或纸币；等于“圆”：两～香皂｜一～布。b）用于银币或纸币；等于“圆”