xián pèi
xián bēi
xián jiǔ
xián chí
xián dài
xián jiān
xián jié
xián jiǎn
xián fèn
xián jué
xián fā
xián yào
xián shuāng
xián bēi
xián juě
xián hèn
xián jiē
xián bēi
xián lǚ
xián qián
xián sù
xián lè
xián mìng
xián tǔ
xián fèng
xián fù
xián huǐ
xián huán
xián yuàn
xián tí
xián tǐ
xián tì
xián wēi
xián zhī
xián gào
xián jué
xián lèi
xián dēng
xián lóu
xián liú
xián niè
xián xū
xián jī
xián shí
xián jí
xián wèi
xián dāo
xián fèn
xián lián
xián cí
xián xì
xián zhǒng
xián ēn
xián mù
xián chán
xián kuài
xián āi
xián bì
xián lú
xián mèng
xián dǎn
xián bēi
xián yuān
xián xián
xián hé
xián shāng
xián gān
xián jiù
xián wěi
xián piàn
xián suǒ
xián pái
xián jiē
xián chuí
xián bào
xián jiàn
xián míng
xián chuí
xián huān
xián nù
xián shěn
xián qì
xián è
xián jí
xián méi
xián jiā
xián zhì
xián yuān
xián niè
xián qī
xián pèi
xián jiān
xián chēng
xián lè
xián bǔ
xián gǎn
xián zhī
gǔ jiàn
hú jiàn
xián jiàn
niǎo jiàn
yǔ jiàn
nèn jiàn
chán jiàn
hāo jiàn
cóng jiàn
nǔ jiàn
lěng jiàn
yín jiàn
shí jiàn
xiū jiàn
jī jiàn
lìng jiàn
kān jiàn
dú jiàn
nì jiàn
xián jiàn
dōng jiàn
shào jiàn
chì jiàn
èr jiàn
qiū jiàn
huò jiàn
liú jiàn
qiú jiàn
yī jiàn
měi jiàn
xīng jiàn
yù jiàn
shé jiàn
xiǎo jiàn
huà jiàn
lù jiàn
bǐ jiàn
guà jiàn
chuán jiàn
xiū jiàn
huǎn jiàn
jí jiàn
àn jiàn
yuè jiàn
ěr jiàn
pī jiàn
míng jiàn
jīn jiàn
shōu jiàn
xìn jiàn
zhāo jiàn
gēng jiàn
duān jiàn
shén jiàn
wǔ jiàn
shuǐ jiàn
tǒng jiàn
biān jiàn
bào jiàn
shè jiàn
qì jiàn
yí jiàn
xiǎng jiàn
lì jiàn
bǎi jiàn
líng jiàn
zhú jiàn
fēi jiàn
lòu jiàn
hú jiàn
chūn jiàn
fú jiàn
huǒ jiàn
dāo jiàn
guǐ jiàn
fā jiàn
zhōng jiàn
liǔ jiàn
fàng jiàn
yún jiàn
chī jiàn
lián jiàn
⒈ 犹中箭。
引北周庾信《三月三日华林园马射赋》:“石梁衔箭,铜山饮羽。”
隋卢思道《从军行》诗:“谷中石虎经衔箭,山上金人曾祭天。”
唐温庭筠《病中书怀呈友人》诗:“激扬衔箭虎,疑惧听冰狐。”
⒉ 以口含箭。
引唐张说《玄武门侍射》诗:“雪鹤来衔箭,星麟下集弦。”
唐郑畋《题缑山王子晋庙》诗:“鹤驭争衔箭,龙妃合献綃。”
衔(1)(动)用嘴含:燕子~泥。(2)(动)存在心里:~恨|~冤。(3)(动)〈书〉接受;奉:~命。(4)(动)相连接:~接。衔xián(名)行政、军事、学术等系统中人员的等级或称号:头~|授~。
箭读音:jiàn箭jiàn(名)古代兵器;长约二、三尺的细杆装上尖头;杆的末梢附有羽毛;搭在弓弩上发射。