huàn mén
huàn niè
huàn hǎi
huàn yì
huàn niú
huàn guān
huàn fū
huàn kè
huàn lì
huàn dié
huàn píng
huàn sì
huàn jiā
huàn yè
huàn rú
huàn jí
huàn dá
huàn náng
huàn yào
huàn tuó
huàn yóu
huàn qí
huàn qíng
huàn jì
huàn shì
huàn kuàng
huàn zú
huàn shù
huàn xué
huàn wèi
huàn wǎng
huàn rén
huàn nǚ
huàn lǚ
huàn shù
huàn shì
huàn chéng
huàn tú
huàn chéng
huàn chǎng
huàn zhé
huàn kuàng
huàn zhě
huàn yì
huàn lù
bàn sì
nǚ shì
liè shì
gěi shì
fáng shì
nì shì
diāo shì
qū shì
fèng shì
huán shì
mén shì
fú shi
róng shì
péi shì
huān shì
fù shì
qiè shì
jìn shì
cí shì
jiē shì
fú shì
jiān shì
suí shì
jiě shì
páng shì
hūn shì
huàn shì
piān shì
hù shì
liáo shì
fú shi
cháng shì
lì shì
pín shì
wèi shì
gòng shì
yān shì
jī shì
hù shì
huān shì
jìn shì
zhōng shì
chéng shì
cí shì
⒈ 宦官。参见“内侍”。
引《新唐书·吕温传》:“时吉甫为宦侍所抑, 温乘其閒谋逐之。”
宋陆游《条对状》:“夫宦侍之臣,自古所有。然晚唐以来,始进养子,童幼何罪,横罹刀锯。”
清沉初《西清笔记·纪典故》:“又移一假山石至午门,不能入,内臣奏石不肯进门,亦命杖而弃之, 明代宦侍蔽惑人主如此。”
吴唅《朱元璋传》第三章一:“元璋摆设銮驾伞扇,迎小明王到滁州居住,建造宫殿,供养极厚,把宫中左右宦侍都换上自己的人。”
宦huàn(1)(名)官吏。(2)(动)做官。(3)(名)宦官。(4)姓。宦huàn(名)封建时代经过阉割在皇宫里伺侯皇帝及其家族的男人。也叫“太监”。宦yí(名)古代称屋子的东北角。
侍读音:shì侍shì(动)陪伴侍候:~立。