huàn jì
huàn píng
huàn tuó
huàn chéng
huàn kè
huàn shì
huàn zhě
huàn jí
huàn zhé
huàn sì
huàn chéng
huàn yóu
huàn hǎi
huàn lì
huàn shù
huàn fū
huàn yì
huàn tú
huàn qíng
huàn chǎng
huàn nǚ
huàn wǎng
huàn xué
huàn yì
huàn niú
huàn yè
huàn jiā
huàn rén
huàn kuàng
huàn dá
huàn lǚ
huàn lù
huàn zú
huàn shì
huàn dié
huàn guān
huàn niè
huàn yào
huàn mén
huàn kuàng
huàn wèi
huàn náng
huàn qí
huàn shù
huàn rú
pín kuàng
ér kuàng
jiā kuàng
huàn kuàng
wú kuàng
qíng kuàng
shí kuàng
lài kuàng
xīng kuàng
xiàn kuàng
jìn kuàng
xíng kuàng
bìng kuàng
shì kuàng
dāi kuàng
dé kuàng
yì kuàng
yōu kuàng
wèi kuàng
zhuàng kuàng
bào kuàng
zhì kuàng
qīng kuàng
gù kuàng
sài kuàng
kè kuàng
cǎn kuàng
guān kuàng
còu kuàng
zhàn kuàng
jìng kuàng
shì kuàng
bǐ kuàng
qiě kuàng
shì kuàng
yǎ kuàng
jiǒng kuàng
zì kuàng
hǎi kuàng
hé kuàng
chē kuàng
jǐng kuàng
ā kuàng
biāo kuàng
pì kuàng
qǐ kuàng
dìng kuàng
gài kuàng
shèng kuàng
bǐ kuàng
zhǔn kuàng
xiāng kuàng
jiǎn kuàng
lái kuàng
shèng kuàng
lǚ kuàng
lǎo kuàng
⒈ 亦作“宦况”。做官的境况、情味。见“宦况”。
引宋李新《夜坐有感并简与讷教授》诗：“三年宦况秋萧瑟，一枕时情梦战争。”
元方夔《杂兴》诗之一：“一点眉黄无宦况，五分头白总诗愁。”
明丰坊《卧病述怀》诗之二：“宦况从来薄，幽居颇自厌。”
宦huàn(1)（名）官吏。(2)（动）做官。(3)（名）宦官。(4)姓。宦huàn（名）封建时代经过阉割在皇宫里伺侯皇帝及其家族的男人。也叫“太监”。宦yí（名）古代称屋子的东北角。
况读音：kuàng况kuàng(1)（名）情形：情～｜状～｜近～。(2)（动）比方：比～｜以古～今。(3)（kuànɡ）姓。况kuàng〈书〉况且；何况。