bái tǔ
chén tǔ
kāi tǔ
wáng tǔ
fèn tǔ
rǎng tǔ
jiāng tǔ
qīng tǔ
cháo tǔ
póu tǔ
miào tǔ
gǎi tǔ
jí tǔ
zhí tǔ
hé tǔ
liè tǔ
fàn tǔ
rù tǔ
dòng tǔ
shǔ tǔ
chǔ tǔ
shā tǔ
wò tǔ
xià tǔ
xūn tǔ
qì tǔ
duī tǔ
huī tǔ
ān tǔ
shuǐ tǔ
xī tǔ
huái tǔ
jìn tǔ
hóng tǔ
zuò tǔ
jué tǔ
xián tǔ
yíng tǔ
nóng tǔ
dǎn tǔ
jìng tǔ
xiāng tǔ
fú tǔ
dào tǔ
huì tǔ
yǒu tǔ
chǐ tǔ
cí tǔ
shù tǔ
jìng tǔ
pì tǔ
jiě tǔ
zhèng tǔ
jiǎn tǔ
guó tǔ
xīng tǔ
gù tǔ
náng tǔ
sī tǔ
fēng tǔ
dà tǔ
bīn tǔ
sì tǔ
lú tǔ
liú tǔ
shuò tǔ
lǐng tǔ
yǐn tǔ
chóu tǔ
dì tǔ
tāo tǔ
fāng tǔ
shòu tǔ
rùn tǔ
juǎn tǔ
mán tǔ
jiān tǔ
qīng tǔ
cùn tǔ
lù tǔ
fěn tǔ
hái tǔ
hòu tǔ
zhā tǔ
xué tǔ
tóng tǔ
dōng tǔ
cǎo tǔ
huán tǔ
yuǎn tǔ
fèng tǔ
fú tǔ
huāng tǔ
xuán tǔ
wù tǔ
gǔn tǔ
fán tǔ
guī tǔ
zāng tǔ
yún tǔ
miàn tǔ
fén tǔ
fán tǔ
máo tǔ
zhēn tǔ
huài tǔ
chū tǔ
huǎn tǔ
bǐ tǔ
féi tǔ
gǔ tǔ
hào tǔ
lì tǔ
gòng tǔ
shēng tǔ
tuán tǔ
chuān tǔ
bìng tǔ
hú tǔ
dāng tǔ
xī tǔ
nà tǔ
xiōng tǔ
yīn tǔ
sù tǔ
zuò tǔ
xī tǔ
dòng tǔ
cù tǔ
xiāng tǔ
tuó tǔ
jìng tǔ
cuō tǔ
shāng tǔ
fó tǔ
sāng tǔ
jìn tǔ
běn tǔ
sǎo tǔ
kè tǔ
bù tǔ
hàn tǔ
mái tǔ
quán tǔ
fēng tǔ
lè tǔ
hòu tǔ
àn tǔ
pō tǔ
chì tǔ
qiān tǔ
pí tǔ
táo tǔ
jí tǔ
pěng tǔ
yān tǔ
fù tǔ
ní tǔ
yīn tǔ
wú tǔ
yán tǔ
jūn tǔ
rěn tǔ
gǔ tǔ
jiǔ tǔ
huán tǔ
jí tǔ
fēn tǔ
shā tǔ
lǎo tǔ
biǎo tǔ
guǎng tǔ
liè tǔ
běi tǔ
yuán tǔ
péi tǔ
liàn tǔ
láng tǔ
chī tǔ
huáng tǔ
jí tǔ
fèn tǔ
nián tǔ
zuò tǔ
shí tǔ
gāng tǔ
bāng tǔ
gāo tǔ
kuàng tǔ
chǒu tǔ
gōng tǔ
biān tǔ
luò tǔ
rèn tǔ
guì tǔ
fēng tǔ
nián tǔ
huà tǔ
wǔ tǔ
héng tǔ
páo tǔ
fù tǔ
tuò tǔ
chì tǔ
yōng tǔ
píng tǔ
jiǎn tǔ
jiàn tǔ
āi tǔ
pìn tǔ
yōng tǔ
kōng tǔ
qǐ tǔ
fàn tǔ
yán tǔ
shuài tǔ
xī tǔ
hóng tǔ
bù tǔ
yū tǔ
běn tǔ
hēi tǔ
⒈ 祭祀土地神。
引《醒世姻缘传》第十八回：“﹝晁源﹞又叫匠人扎彩冥器，灵前坟上各处搭棚；又在临清定了两班女戏，请了十二位礼生；又请姜副使点主， 刘游击祀土；诸事俱有了次第。”
祀sì本义：祭祀。（名）殷代特指年。
土读音：tǔ土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。