fèn tǔ
féi tǔ
yū tǔ
yōng tǔ
huāng tǔ
cùn tǔ
huái tǔ
chǔ tǔ
guǎng tǔ
fó tǔ
xūn tǔ
lǐng tǔ
shuǐ tǔ
fén tǔ
shā tǔ
āi tǔ
xīng tǔ
táo tǔ
guī tǔ
dāng tǔ
hé tǔ
jiāng tǔ
gòng tǔ
rùn tǔ
chóu tǔ
fàn tǔ
láng tǔ
jí tǔ
shù tǔ
dōng tǔ
qiān tǔ
bāng tǔ
tuán tǔ
fàn tǔ
juǎn tǔ
dòng tǔ
biān tǔ
bù tǔ
shāng tǔ
shí tǔ
hòu tǔ
liè tǔ
rù tǔ
fěn tǔ
chén tǔ
běi tǔ
wǔ tǔ
dì tǔ
shǔ tǔ
huán tǔ
yān tǔ
kè tǔ
chǒu tǔ
jiǎn tǔ
píng tǔ
péi tǔ
cù tǔ
fù tǔ
bīn tǔ
chǐ tǔ
hēi tǔ
pěng tǔ
shuài tǔ
jìn tǔ
běn tǔ
xiāng tǔ
jiǔ tǔ
sù tǔ
jìn tǔ
huài tǔ
kāi tǔ
xuán tǔ
yǐn tǔ
sāng tǔ
yún tǔ
fèn tǔ
hàn tǔ
bǐ tǔ
tuò tǔ
lè tǔ
xī tǔ
máo tǔ
shuò tǔ
fēng tǔ
hào tǔ
dào tǔ
zhēn tǔ
rèn tǔ
héng tǔ
huī tǔ
hú tǔ
qǐ tǔ
jūn tǔ
jìng tǔ
jiàn tǔ
xī tǔ
pì tǔ
miào tǔ
qīng tǔ
yuán tǔ
liú tǔ
fú tǔ
quán tǔ
fán tǔ
wò tǔ
yíng tǔ
fāng tǔ
gǔ tǔ
dà tǔ
zhí tǔ
xī tǔ
gǎi tǔ
sì tǔ
sǎo tǔ
pō tǔ
fú tǔ
dǎn tǔ
xī tǔ
nián tǔ
liè tǔ
zuò tǔ
xiāng tǔ
yán tǔ
jiě tǔ
àn tǔ
hòu tǔ
yōng tǔ
hóng tǔ
jiǎn tǔ
fù tǔ
páo tǔ
chuān tǔ
wù tǔ
cǎo tǔ
biǎo tǔ
gǔ tǔ
zāng tǔ
huán tǔ
chū tǔ
zuò tǔ
wú tǔ
jí tǔ
kuàng tǔ
ní tǔ
fēn tǔ
chì tǔ
bìng tǔ
lì tǔ
hóng tǔ
xián tǔ
cháo tǔ
chī tǔ
yīn tǔ
yǒu tǔ
qì tǔ
jué tǔ
hái tǔ
duī tǔ
yán tǔ
liàn tǔ
běn tǔ
fēng tǔ
shēng tǔ
guì tǔ
xiōng tǔ
gù tǔ
mái tǔ
cí tǔ
yīn tǔ
dòng tǔ
tuó tǔ
náng tǔ
gōng tǔ
kōng tǔ
rěn tǔ
shā tǔ
jìng tǔ
nà tǔ
tóng tǔ
chì tǔ
zhèng tǔ
bù tǔ
rǎng tǔ
xué tǔ
pìn tǔ
fēng tǔ
huì tǔ
lú tǔ
guó tǔ
huáng tǔ
zhā tǔ
póu tǔ
tāo tǔ
miàn tǔ
huà tǔ
sī tǔ
cuō tǔ
lù tǔ
shòu tǔ
nián tǔ
lǎo tǔ
jìng tǔ
qīng tǔ
jí tǔ
ān tǔ
wáng tǔ
jí tǔ
zuò tǔ
yuǎn tǔ
pí tǔ
bái tǔ
mán tǔ
gāng tǔ
nóng tǔ
huǎn tǔ
jiān tǔ
luò tǔ
gǔn tǔ
gāo tǔ
xià tǔ
fán tǔ
fèng tǔ
⒈ 疆域；领地。
引《后汉书·东夷传·濊》：“后以境土广远，復分领东七县，置乐浪东部都尉。”
晋陆机《五等诸侯论》：“汉矫秦枉，大启侯王。境土踰溢，不遵旧典。”
《旧唐书·吐蕃传下》：“蕃汉两邦，各守见管本界，彼此不得征，不得讨，不得相为寇讎，不得侵谋境土。”
宋王安石《上仁宗皇帝言事书》：“於是内修政事，外讨不庭，而復有文武之境土。”
境jìng(1)（名）疆界；边界：国～｜入～。(2)（名）地方；区域：渐入佳～｜如入无人之～。(3)（名）境况；境地：家～｜处～｜事过～迁。
土读音：tǔ土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。