jìn tǔ
juǎn tǔ
mán tǔ
zhèng tǔ
dào tǔ
yōng tǔ
huà tǔ
shǔ tǔ
pí tǔ
nián tǔ
fěn tǔ
fèng tǔ
wǔ tǔ
cùn tǔ
náng tǔ
běi tǔ
lè tǔ
huán tǔ
jué tǔ
pěng tǔ
jiàn tǔ
jūn tǔ
shòu tǔ
láng tǔ
fēng tǔ
hóng tǔ
tuó tǔ
kōng tǔ
qǐ tǔ
tuán tǔ
sǎo tǔ
zuò tǔ
xiāng tǔ
chóu tǔ
páo tǔ
jìn tǔ
lǎo tǔ
nóng tǔ
fàn tǔ
gù tǔ
ān tǔ
fén tǔ
quán tǔ
liè tǔ
chǐ tǔ
bīn tǔ
qīng tǔ
máo tǔ
fán tǔ
yān tǔ
zhēn tǔ
xī tǔ
fú tǔ
pō tǔ
dòng tǔ
fó tǔ
jiǎn tǔ
yuán tǔ
chǔ tǔ
zhí tǔ
sù tǔ
xué tǔ
gāo tǔ
guǎng tǔ
chū tǔ
cháo tǔ
dòng tǔ
gǔ tǔ
yíng tǔ
huī tǔ
yǒu tǔ
dì tǔ
póu tǔ
jìng tǔ
shuǐ tǔ
rěn tǔ
luò tǔ
jiān tǔ
hái tǔ
tāo tǔ
gǔn tǔ
fù tǔ
wù tǔ
rǎng tǔ
bái tǔ
cǎo tǔ
jí tǔ
péi tǔ
àn tǔ
pì tǔ
yīn tǔ
miào tǔ
fāng tǔ
xià tǔ
tuò tǔ
xiōng tǔ
gǔ tǔ
píng tǔ
bìng tǔ
huán tǔ
jìng tǔ
yū tǔ
zuò tǔ
hú tǔ
nà tǔ
zhā tǔ
bù tǔ
yuǎn tǔ
chuān tǔ
shā tǔ
wáng tǔ
rùn tǔ
yǐn tǔ
bāng tǔ
guī tǔ
miàn tǔ
sāng tǔ
yán tǔ
xī tǔ
fèn tǔ
féi tǔ
dà tǔ
cù tǔ
hé tǔ
kāi tǔ
qīng tǔ
liú tǔ
fèn tǔ
qì tǔ
gòng tǔ
chì tǔ
chǒu tǔ
jiāng tǔ
gōng tǔ
shí tǔ
hēi tǔ
xīng tǔ
āi tǔ
hàn tǔ
yún tǔ
fēng tǔ
gǎi tǔ
gāng tǔ
běn tǔ
hóng tǔ
hào tǔ
xī tǔ
jiě tǔ
huāng tǔ
héng tǔ
fù tǔ
yōng tǔ
lì tǔ
lǐng tǔ
zāng tǔ
shēng tǔ
liè tǔ
biǎo tǔ
jìng tǔ
cuō tǔ
biān tǔ
chén tǔ
bù tǔ
xiāng tǔ
běn tǔ
ní tǔ
chī tǔ
rù tǔ
cí tǔ
fú tǔ
zuò tǔ
huái tǔ
rèn tǔ
qiān tǔ
lú tǔ
pìn tǔ
yán tǔ
jiǔ tǔ
lù tǔ
shuài tǔ
tóng tǔ
wú tǔ
sī tǔ
jiǎn tǔ
hòu tǔ
nián tǔ
shāng tǔ
shuò tǔ
jí tǔ
fēng tǔ
dǎn tǔ
huáng tǔ
xián tǔ
huǎn tǔ
jí tǔ
fēn tǔ
guó tǔ
kuàng tǔ
wò tǔ
jí tǔ
xūn tǔ
yīn tǔ
xī tǔ
sì tǔ
fán tǔ
fàn tǔ
chì tǔ
hòu tǔ
shā tǔ
bǐ tǔ
táo tǔ
kè tǔ
huài tǔ
dāng tǔ
guì tǔ
shù tǔ
mái tǔ
duī tǔ
liàn tǔ
xuán tǔ
dōng tǔ
huì tǔ
⒈ 指邠地。
引《古文苑·邯郸淳＜后汉鸿胪陈君碑＞》：“平原寇深，遂辞其民，思齐古公，邠土是因。”
章樵注：“言君之爱民与民之恋君，与古公齐德。 古公亶公避狄去邠事，见《孟子》。”
邠bīn(1)（名）邠县；在陕西。今作彬县。 (2)（名）同“豳”。
土读音：tǔ土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。