náng tǔ
rùn tǔ
píng tǔ
yǒu tǔ
gǔn tǔ
táo tǔ
fó tǔ
fàn tǔ
biān tǔ
bīn tǔ
pí tǔ
chǒu tǔ
jìng tǔ
biǎo tǔ
féi tǔ
jiǎn tǔ
yuán tǔ
sāng tǔ
jiāng tǔ
kuàng tǔ
dà tǔ
pì tǔ
běn tǔ
shuǐ tǔ
chì tǔ
liè tǔ
yū tǔ
fú tǔ
tuò tǔ
bù tǔ
běi tǔ
huài tǔ
shòu tǔ
sì tǔ
lì tǔ
jiě tǔ
jí tǔ
fán tǔ
cuō tǔ
gōng tǔ
hóng tǔ
hóng tǔ
guǎng tǔ
fēng tǔ
dòng tǔ
fù tǔ
fèng tǔ
nà tǔ
huáng tǔ
shā tǔ
xiāng tǔ
lú tǔ
bù tǔ
guó tǔ
xūn tǔ
yún tǔ
huǎn tǔ
zhí tǔ
yán tǔ
gǔ tǔ
pěng tǔ
chén tǔ
gòng tǔ
xiōng tǔ
huán tǔ
zhēn tǔ
rěn tǔ
luò tǔ
jiàn tǔ
jí tǔ
huán tǔ
duī tǔ
kè tǔ
xué tǔ
yōng tǔ
dōng tǔ
cí tǔ
mái tǔ
fēng tǔ
bǐ tǔ
yīn tǔ
wǔ tǔ
jūn tǔ
guì tǔ
dào tǔ
lù tǔ
fù tǔ
juǎn tǔ
jìn tǔ
chū tǔ
cù tǔ
cǎo tǔ
ān tǔ
héng tǔ
láng tǔ
fàn tǔ
jí tǔ
hòu tǔ
sù tǔ
zhèng tǔ
jìng tǔ
cháo tǔ
liè tǔ
qì tǔ
jìn tǔ
yuǎn tǔ
máo tǔ
pìn tǔ
wò tǔ
jué tǔ
huái tǔ
jiǔ tǔ
miào tǔ
kōng tǔ
fěn tǔ
shuò tǔ
kāi tǔ
bìng tǔ
shí tǔ
chì tǔ
pō tǔ
yǐn tǔ
rèn tǔ
àn tǔ
jiān tǔ
lǎo tǔ
tóng tǔ
guī tǔ
xī tǔ
shāng tǔ
yōng tǔ
xī tǔ
zāng tǔ
quán tǔ
liú tǔ
miàn tǔ
chǔ tǔ
yān tǔ
jí tǔ
xuán tǔ
hái tǔ
qīng tǔ
wú tǔ
ní tǔ
qǐ tǔ
fēng tǔ
tuán tǔ
liàn tǔ
sǎo tǔ
gǎi tǔ
huī tǔ
shā tǔ
huāng tǔ
nián tǔ
qīng tǔ
tāo tǔ
shēng tǔ
wáng tǔ
fèn tǔ
nóng tǔ
rù tǔ
yíng tǔ
yán tǔ
fèn tǔ
hào tǔ
fāng tǔ
zuò tǔ
xī tǔ
āi tǔ
hēi tǔ
běn tǔ
mán tǔ
shuài tǔ
huì tǔ
zuò tǔ
gāng tǔ
yīn tǔ
bāng tǔ
hú tǔ
póu tǔ
dāng tǔ
shù tǔ
lè tǔ
rǎng tǔ
xià tǔ
dì tǔ
chóu tǔ
gǔ tǔ
jiǎn tǔ
xiāng tǔ
wù tǔ
tuó tǔ
fú tǔ
shǔ tǔ
bái tǔ
zhā tǔ
chī tǔ
dǎn tǔ
péi tǔ
chǐ tǔ
xīng tǔ
fēn tǔ
xī tǔ
sī tǔ
jìng tǔ
gāo tǔ
fén tǔ
lǐng tǔ
qiān tǔ
hé tǔ
gù tǔ
hàn tǔ
nián tǔ
dòng tǔ
fán tǔ
huà tǔ
xián tǔ
páo tǔ
hòu tǔ
cùn tǔ
zuò tǔ
chuān tǔ
⒈ 东汉初， 朱浮为大将军幽州牧，负责讨定北边。
引渔阳太守抗命， 朱浮写信给他说：“今天下几里，列郡几城，奈何以区区渔阳而结怨天子，此犹河滨之人捧土以塞孟津，多见其不知量也。”
见《后汉书·朱浮传》。后以“捧土”喻不自量力，或反用其意。 唐李白《北风行》：“黄河捧土尚可塞，北风雨雪恨难裁。”
清唐孙华《过淮阴见数百人舁土置城下问之云河堤欲溃将以土塞城门》诗：“精卫衔石心已尽， 孟津捧土谁能壅。”
捧pěng(1)（动）用双手托：～着米。(2)（量）用手能捧的东西：一～米。(3)（动）奉承人或代人吹嘘：～场。
土读音：tǔ土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。