mèng huá
mèng shuō
mèng jiǔ
mèng jiào
mèng mèng
mèng mó
mèng jǐng
mèng duàn
mèng zhǔ
mèng hún
mèng yǔ
mèng chèn
mèng lù
mèng bǐ
mèng sōng
mèng xiǎng
mèng yóu
mèng rì
mèng huā
mèng sī
mèng xiāng
mèng yíng
mèng zhōu
mèng sī
mèng cǎo
mèng ān
mèng dāo
mèng bié
mèng zhōng
mèng yì
mèng xióng
mèng zhēng
mèng shuō
mèng sā
mèng huà
mèng bǔ
mèng chòng
mèng zé
mèng líng
mèng yún
mèng mèi
mèng yán
mèng jiāo
mèng jìng
mèng cháng
mèng yú
mèng xī
mèng zhǐ
mèng zǐ
mèng jiāo
mèng dié
mèng guān
mèng yǐng
mèng pào
mèng zhào
mèng huàn
mèng xiàng
mèng yuè
mèng yǔ
mèng lán
mèng zhěn
mèng diàn
mèng jiàn
mèng yí
mèng pò
mèng huí
mèng niǎo
mèng jiā
mèng xiàng
wǎ bǔ
guī bǔ
xíng bǔ
mào bǔ
xǐ bǔ
lì bǔ
hǔ bǔ
jiāo bǔ
jìng bǔ
ōu bǔ
máo bǔ
fèng bǔ
nì bǔ
jí bǔ
mài bǔ
qián bǔ
zhǒu bǔ
mǎi bǔ
gǔ bǔ
wéi bǔ
lì bǔ
mèng bǔ
tài bǔ
yáng bǔ
jiǎn bǔ
yù bǔ
yù bǔ
zhān bǔ
luó bo
jí bǔ
mù bǔ
bài bǔ
niǎo bǔ
wèn bo
zhān bǔ
huò bǔ
de bǔ
jī bǔ
xīng bǔ
shì bǔ
kāi bǔ
dàn bǔ
wǔ bǔ
yì bǔ
gǎi bǔ
zǔ bǔ
dà bǔ
méi bǔ
jiǎn bǔ
kǎo bǔ
zhān bǔ
tíng bǔ
lí bǔ
ěr bǔ
yǐn bǔ
yī bǔ
jī bo
zhà bo
jiǎn bǔ
zhú bǔ
wèi bǔ
xiǎng bǔ
古代有殷高宗因梦见傅说，周文王占卜得吕尚的传说，后因以“梦卜”比喻帝王求得良相。
泛指做梦和占卜。
⒈ 古代有殷高宗因梦见傅说，周文王占卜得吕尚的传说，后因以“梦卜”比喻帝王求得良相。
引唐吕颂《贺陆相公拜相启》：“叶一人梦卜之求，副四海具瞻之望。”
唐杜牧《上周相公启》：“古先哲王之德也，有求必至，有开必先。是以傅吕得於梦卜， 申甫降於山岳。”
《宋史·富弼传》：“古之命相，或得诸梦卜，岂若今日人情如此哉？”
《花月痕》第四六回：“身居密勿之地，苟怀缄默之风，则宰相亦何常之有？一切凡人皆可为之，又何藉梦卜以求也？”
⒉ 泛指做梦和占卜。参阅《史记·殷本纪》，又《齐太公世家》。
引清梁章鉅《归田琐记·归田》：“《国史补·自序》谓言报应，叙鬼神，徵梦卜，近帷薄，则去之；纪事实，探物理，辨疑惑，示劝戒，採风俗，助谈笑，则书之。”
梦mèng(1)（名）睡眠时局部大脑皮质还没有完全停止活动而引起的脑中的表象活动。(2)（动）做梦：～见。(3)（动）比喻幻想：～想。
卜读音：bǔ,bo[ bǔ ]
古人灼烧龟甲或牛骨，辨视其裂纹以推断事情吉凶的习俗。【组词】：占卜、龟卜
泛指一般预测吉凶的方法。【组词】：卜卦
预料、预测。【组词】：生死未卜
选择。【组词】：卜居、卜邻
姓。
[ bo ]
萝卜。