mèng yíng
mèng mèng
mèng yǔ
mèng pò
mèng bǔ
mèng xī
mèng guān
mèng yuè
mèng diàn
mèng sōng
mèng zé
mèng xiǎng
mèng huá
mèng jiào
mèng zhōu
mèng líng
mèng huàn
mèng xiàng
mèng pào
mèng yǐng
mèng jiāo
mèng lán
mèng lù
mèng ān
mèng rì
mèng cǎo
mèng chèn
mèng jǐng
mèng huí
mèng yì
mèng jiā
mèng xiàng
mèng zǐ
mèng yǔ
mèng mèi
mèng jiàn
mèng sā
mèng zhěn
mèng jiǔ
mèng yú
mèng shuō
mèng dāo
mèng bǐ
mèng huā
mèng bié
mèng niǎo
mèng jìng
mèng zhōng
mèng yí
mèng dié
mèng yán
mèng zhǐ
mèng mó
mèng yún
mèng xióng
mèng yóu
mèng zhǔ
mèng chòng
mèng shuō
mèng duàn
mèng zhào
mèng xiāng
mèng sī
mèng jiāo
mèng huà
mèng zhēng
mèng sī
mèng cháng
mèng hún
xiǎn hún
chéng hún
shāng hún
zhāo hún
shǔ hún
duàn hún
líng hún
mò hún
xiāng hún
shōu hún
jiāo hún
zhēn hún
tí hún
něi hún
xiāo hún
dié hún
xiāo hún
zàng hún
bīng hún
guó hún
shī hún
mái hún
líng hún
kè hún
níng hún
yǐn hún
guǐ hún
wáng hún
yīng hún
fù hún
xiāng hún
yóu hún
cú hún
cán hún
shěn hún
yuàn hún
yín hún
yīn hún
chuī hún
yíng hún
jīng hún
mèng hún
chǔ hún
zǒu hún
fù hún
áo hún
méi hún
fù hún
shī hún
zuì hún
shēng hún
huáng hún
jīng hún
liǎn hún
shén hún
yōu hún
qiàn hún
huā hún
chūn hún
xiāo hún
mí hún
míng hún
gū hún
fāng hún
gōng hún
yuè hún
qīng hún
xīn hún
shè hún
wàng hún
gōu hún
bié hún
chán hún
cán hún
chǐ hún
zhuī hún
juān hún
yān hún
sǐ hún
jī hún
fǎn hún
huán hún
chī hún
qiáng hún
huà hún
jiào hún
lí hún
sāo hún
yáng hún
zhēn hún
lóng hún
hǎn hún
sān hún
yí hún
fàng hún
xù hún
jīng hún
古人以(好工具.)为人的灵魂在睡梦中会离开肉体，故称“梦魂”。
⒈ 古人以为人的灵魂在睡梦中会离开肉体，故称“梦魂”。
引唐刘希夷《巫山怀古》诗：“頽想卧瑶席，梦魂何翩翩。”
宋晏几道《鹧鸪天》词：“春悄悄，夜迢迢，碧云天共楚宫遥。梦魂惯得无拘检，又踏杨花过谢桥。”
元萨都剌《木兰花慢·彭城怀古》词：“楚歌八千兵散，料梦魂应不到江东。”
清沉复《浮生六记·闺房记乐》：“自别沧浪，梦魂常绕。”
心里有所思念，精诚入于梦中。
梦mèng(1)（名）睡眠时局部大脑皮质还没有完全停止活动而引起的脑中的表象活动。(2)（动）做梦：～见。(3)（动）比喻幻想：～想。
魂读音：hún魂hún(1)（名）灵魂：～儿。(2)（名）指精神或情绪：梦绕～牵｜神～颠倒。(3)（名）指国家、民族的崇高的精神：国～｜民族～。