chā xù
chā fèn
chā tóu
chā yè
chā shēn
chā àn
chā huā
chā guān
chā dǎ
chā shāo
chā tián
chā qù
chā yán
chā chē
chā rù
chā kǒu
chā huà
chā huà
chā tiáo
chā lóu
chā kǒng
chā zhú
chā dìng
chā yǔ
chā dài
chā biāo
chā chāi
chā tú
chā chā
chā yāng
chā jiǎo
chā jià
chā bǎn
chā shǒu
chā zuò
chā jù
chā yè
chā liǔ
chā ài
chā zuǐ
chā dài
chā xiāo
chā xiāo
chā zhī
chā zǐ
chā duì
chā zhuàng
chā niè
chā huǒ
chā zú
chā píng
chā hàn
chā huà
chā bān
chā qǔ
chā bō
gǔ chāi
luán chāi
gōng chāi
yǔ chāi
yù chāi
qún chāi
qín chāi
jiān chāi
yuān chāi
yáo chāi
sōng chāi
shé chāi
bǎo chāi
guǐ chāi
chā chāi
què chāi
bìn chāi
yàn chāi
yàn chāi
cuì chāi
yú chāi
jīng chāi
jīn chāi
fèng chāi
jué chāi
huā chāi
fèn chāi
tián chāi
⒈ 将钗插于发髻中。
引唐王维《扶南曲歌词》之五：“散黛恨犹轻，釵插嫌未正。”
⒉ 宋时风俗，议婚时两亲相见，若新人中意，即以金钗插于冠髻中，谓之“插釵”。
引宋孟元老《东京梦华录·娶妇》：“若相媳妇，即男家亲人或婆往女家，看中，即以釵子插冠中，谓之‘插釵子’。”
宋吴自牧《梦粱录·嫁娶》：“男家择日备酒礼诣女家，或借园圃，或湖舫内，两亲相见，谓之‘相亲’……如新人中意，即以金釵插於冠髻中，名曰‘插釵’。”
以钗插于发中。
插chā(1)（名）长形或片状的东西进入别的东西里：～秧。(2)（动）中间加进去：～手｜～一句话。
钗读音：chāi钗chāi（名）妇女别在发髻上的一种首饰；由两股簪子合成。