yàn huà
yàn mù
yàn pì
yàn hóng
yàn dòu
yàn quē
yàn kǎi
yàn áo
yàn jù
yān jīng
yàn mín
yàn yuè
yān rán
yàn jí
yān zhāo
yàn xù
yàn huán
yàn cháo
yàn kuì
yàn xiè
yàn jiǎn
yàn lěi
yàn hè
yàn sì
yàn láo
yàn zǔ
yàn yuè
yàn gài
yàn jī
yàn lài
yàn ér
yàn gǔ
yàn ěr
yàn jí
yàn jiǎn
yàn pì
yàn gōng
yàn yú
yàn é
yàn xí
yàn zhì
yàn nì
yàn lì
yàn duò
yàn chú
yàn kuài
yàn xī
yàn bá
yàn tíng
yàn hàn
yàn yóu
yàn duò
yàn shì
yàn chū
yān shí
yàn zhǔ
yàn jǐ
yàn bì
yàn kuì
yàn qǐn
yàn zhōu
yàn kào
yàn xī
yàn jǐng
yàn fǔ
yān gē
yàn cháo
yàn chāi
yàn huì
yàn yīng
yàn péng
yàn yǎng
yàn zhuó
yàn nǚ
yàn jiē
yàn chén
yàn jiā
yàn hú
yàn yù
yàn luǎn
yàn jiā
yàn diàn
yàn yán
yàn cì
yàn wěi
yàn wǎn
yān yán
yàn huā
yàn hán
yàn yǐn
yān shì
yàn zhuó
yàn mù
yàn chǔ
yàn yǒng
yàn zhǐ
yàn bīn
yàn hé
yàn ní
yàn jiǎo
yàn guān
yàn kuǎn
yàn kàn
yàn yú
yàn yàn
yàn xī
yān shān
yàn mài
yàn zhī
yàn méi
yàn jiàn
yàn wěi
yàn máo
yàn guǎn
yàn fú
yàn què
yàn wō
yàn lóu
yàn yǔ
yàn xī
yàn zi
yàn hù
yàn jū
yàn shāng
yàn lǚ
yàn yǔ
yān jīn
yàn dū
yàn móu
yàn táng
yàn huì
yàn shí
yàn ān
yàn dǐ
yàn xū
yàn diàn
yān zhī
yàn chuí
yàn yí
yàn xiè
yàn xì
yàn shū
yàn jiǔ
yàn nì
yàn bì
yàn gōng
yàn jū
yàn gǔ
yàn jué
yàn lán
yàn lù
yàn yǔ
sōng chāi
yáo chāi
bǎo chāi
guǐ chāi
shé chāi
yuān chāi
luán chāi
fèn chāi
yǔ chāi
cuì chāi
jīng chāi
fèng chāi
què chāi
yàn chāi
tián chāi
jīn chāi
qún chāi
gōng chāi
yàn chāi
bìn chāi
gǔ chāi
huā chāi
yù chāi
qín chāi
jué chāi
jiān chāi
yú chāi
chā chāi
⒈ 旧时妇女别在发髻上的一种燕子形的钗。
引唐李贺《湖中曲》：“燕釵玉股照青渠， 越王娇郎小字书。”
叶葱奇注：“燕釵，指燕子形的釵。”
元杨维桢《题杨妃春睡图》诗：“蟠龙髻重未胜綰，燕釵半落犀梳偃。”
清朱昆田《和远士无题》之三：“燕釵新缀小於菟，五色丝缠八角符。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
钗读音：chāi钗chāi（名）妇女别在发髻上的一种首饰；由两股簪子合成。