chén xiāo
chén guǐ
chén zhuāng
chén lǐ
chén cān
chén zhāi
chén huī
chén wù
chén fù
chén tūn
chén jiān
chén mù
chén tuì
chén pìn
chén míng
chén ān
chén zhóu
chén xǐng
chén xī
chén shàn
chén zhèng
chén fā
chén xī
chén qì
chén zǎo
chén yào
chén mèi
chén shì
chén chàng
chén jī
chén jiè
chén míng
chén zhēng
chén jīng
chén qǔ
chén jí
chén lí
chén fēng
chén mén
chén zhōng
chén xī
chén jī
chén yī
chén hú
chén qín
chén cuàn
chén xù
chén chū
chén yá
chén yè
chén cān
chén hūn
chén xī
chén fú
chén xiū
chén xiá
chén qū
chén chuī
chén zhuāng
chén lù
chén yān
chén yīng
chén fú
chén yīng
chén wū
chén cháo
chén dàn
chén guàn
chén jǐng
chén zhuāng
chén guāng
chén bù
chén gǔ
chén yàn
chén xìng
chén xī
xiàng xī
yuè xī
jīn xī
qián xī
móu xī
bū xī
dēng xī
cháo xī
qī xī
jiān xī
jiā xī
dàn xī
yè xī
jì xī
jìn xī
líng xī
qiǎo xī
shuāi xī
zhūn xī
yǒng xī
xiāo xī
jì xī
wàng xī
xiǎo xī
zhòu xī
cháo xī
hūn xī
xīn xī
dāng xī
bā xī
jìng xī
rì xī
lán xī
ěr xī
zhōng xī
tōng xī
yuán xī
chú xī
lǎng xī
sù xī
shuāng xī
yī xī
shuāng xī
zhāo xī
àn xī
lòu xī
bù xī
⒈ 犹朝夕。旦与暮。天天；时时。
引晋陶潜《移居》诗之一：“昔欲居南村，非为卜其宅，闻多素心人，乐与数晨夕。”
逯钦立校注：“数晨夕，算过了几朝几夕，言过日子。”
《宋书·自序》：“入为通直郎，时上多行幸，还或侵夜， 邵启事陈论即为简出。前后密陈政要，上皆纳用之，深相宠待，晨夕兼侍。”
宋苏舜钦《迁居》诗：“仰首羡日月，晨夕苦奔趋。”
冰心《寄小读者》十六：“在北京城里，不能晨夕与湖山相对。”
早晚、旦暮。
晨chén（名）早晨；有时也泛指半夜以后到中午以前的一段时间：清～｜凌～。
夕读音：xī夕xī(1)（形）太阳落山时：～阳｜～照。(2)（名）泛指晚上：前～。