chén jī
chén chàng
chén qū
chén xī
chén xī
chén hūn
chén zhóu
chén fēng
chén xī
chén xìng
chén jiān
chén chuī
chén jí
chén shì
chén yān
chén bù
chén qín
chén yào
chén tūn
chén mén
chén jiè
chén shàn
chén cháo
chén guāng
chén cān
chén chū
chén zhēng
chén mèi
chén fú
chén fā
chén qǔ
chén zhèng
chén yá
chén hú
chén zǎo
chén lù
chén yīng
chén zhōng
chén tuì
chén fú
chén pìn
chén qì
chén míng
chén xiū
chén xī
chén xiá
chén míng
chén lǐ
chén xiāo
chén dàn
chén lí
chén yī
chén huī
chén zhuāng
chén jī
chén yàn
chén cān
chén jǐng
chén xù
chén mù
chén cuàn
chén gǔ
chén jīng
chén zhuāng
chén zhuāng
chén fù
chén wù
chén ān
chén xǐng
chén zhāi
chén guàn
chén guǐ
chén yè
chén wū
chén yīng
⒈ 早衙。谓清晨于衙署参见长官或治事。
引《新唐书·崔从传》：“宝历初，为东都留守。故事，留司官入宫城门列晨衙见留守。吏诞傲，久废，至是復行。”
明谢肇淛《五杂俎·事部四》：“一日晨衙，羣寮谈诗， 广起於坐曰：‘ 郑广麄人，有拙诗白之诸公。’”