chén shì
chén jǐng
chén xī
chén zhāi
chén hú
chén zhuāng
chén míng
chén yá
chén xiāo
chén zhèng
chén jiè
chén chàng
chén zhóu
chén zhuāng
chén mén
chén lù
chén zhēng
chén xìng
chén cān
chén xiá
chén ān
chén yào
chén qū
chén cuàn
chén fēng
chén xī
chén qì
chén cháo
chén xù
chén qǔ
chén wū
chén tuì
chén mù
chén lǐ
chén guāng
chén míng
chén shàn
chén fù
chén yīng
chén jí
chén jiān
chén zhuāng
chén guǐ
chén lí
chén xī
chén cān
chén bù
chén xǐng
chén xī
chén yè
chén fā
chén jī
chén fú
chén mèi
chén huī
chén jī
chén gǔ
chén yīng
chén hūn
chén yān
chén qín
chén fú
chén dàn
chén chū
chén pìn
chén jīng
chén tūn
chén zhōng
chén guàn
chén wù
chén xiū
chén yàn
chén chuī
chén yī
chén zǎo
晨曦chénxī
(1) 黎明后的微光
例晨曦渐露hAo86.英first rays of the morning sun;light at dawn⒈ 亦作“晨羲”。清晨的阳光。
引晋陶潜《闲情赋》：“悲晨曦之易夕，感人生之长勤。”
南朝宋王韶之《宋四厢乐歌·食举歌》：“晨羲载曜，万物咸覩。”
唐皎然《效古》诗：“日出天地正，煌煌闢晨曦。”
艾青《吹号者》诗：“穿着灰布衣服的人群，从披着晨曦的破屋中出来。”
早晨太阳的光辉。