dào xué
zào xué
qì xué
fèng xué
ōu xué
fù xué
shù xué
kǒng xué
luán xué
qǐn xué
dòu xué
ěr xué
fù xué
tóng xué
shù xué
kū xué
guàn xué
chuān xué
dì xué
cháo xué
záo xué
fěi xué
luò xué
guǎn xué
bèi xué
sǎo xué
dèng xué
huì xué
yǐ xué
pì xué
hù xué
zī xué
miào xué
jìn xué
yuán xué
bì xué
jiǎn xué
jié xué
xià xué
kē xué
qián xué
kuí xué
hǔ xué
kuàng xué
lì xué
jiǎo xué
guō xué
hán xué
xūn xué
gēng xué
qiào xué
juě xué
guài xué
diǎn xué
jǐng xué
sān xué
mù xué
fēng xué
qiè xué
dān xué
yīn xué
zéi xué
tóng xué
jiāo xué
zhēn xué
hú xué
lóng xué
shòu xué
jué xué
guì xué
kū xué
xī xué
kōng xué
jiào xué
dòng xué
jué xué
jīn xué
shǔ xué
zuàn xué
jīng xué
shòu xué
yǒu xué
xì xué
lín xué
kuàng xué
bǐng xué
fēng xué
gǒng xué
bèng xué
quán xué
āo xué
mù xué
yíng xué
zǒu xué
sǐ xué
diǎn xué
⒈ 洞穴。
引《墨子·节用中》：“古者人之始生，未有宫室之时，因陵丘堀穴而处焉。”
《战国策·楚策四》：“今僕之不肖，阨於州部，堀穴穷巷，沉洿鄙俗之日久矣。”
汉邹阳《狱中上梁王书》：“士有伏死堀穴巖藪之中耳。”
1.古同“窟”，洞穴。
2.穿穴：“（舜）以其徒属～地财，取水利……然后免于冻馁之患。”
3.冲起：“塕然起于穷巷之间，～堁扬尘。”
穴读音：xué穴xué(1)（名）岩洞；泛指地上或某些建筑物上的坑或孔；动物的窝。(2)（名）墓穴。(3)（名）医学上指人体上可以进行针灸的部位。也叫穴位或穴道。(4)（名）姓。