zǒu xué
zào xué
kuàng xué
shù xué
lín xué
jué xué
kū xué
yuán xué
jiǎo xué
kǒng xué
guō xué
dèng xué
shòu xué
xī xué
qiè xué
yīn xué
qiào xué
chuān xué
kōng xué
shòu xué
guài xué
hán xué
dān xué
jǐng xué
tóng xué
jiào xué
bì xué
qián xué
hù xué
xūn xué
yíng xué
diǎn xué
ěr xué
sǎo xué
gēng xué
qì xué
dòng xué
lì xué
zuàn xué
bèng xué
jiāo xué
diǎn xué
gǒng xué
guì xué
luò xué
zhēn xué
dì xué
bèi xué
zéi xué
kū xué
jiǎn xué
pì xué
jué xué
shù xué
jīn xué
fù xué
miào xué
quán xué
mù xué
shǔ xué
bǐng xué
guàn xué
kuàng xué
kē xué
tóng xué
ōu xué
jīng xué
jìn xué
yǐ xué
zī xué
lóng xué
xì xué
sān xué
kuí xué
juě xué
fēng xué
jié xué
sǐ xué
xià xué
cháo xué
dòu xué
hú xué
mù xué
fèng xué
huì xué
hǔ xué
fēng xué
qǐn xué
luán xué
dào xué
yǒu xué
fěi xué
āo xué
fù xué
záo xué
guǎn xué
⒈ 洞穴；窟窿。
引《庄子·齐物论》：“大木百围之窍穴，似鼻，似口，似耳，似枅，似圈，似臼，似洼者，似污者。”
唐冯贽《云仙杂记·屋瓦皆镂》：“余宗伯屋瓦皆鏤窍穴千百，雨则散如真珠。”
《警世通言·桂员外途穷忏悔》：“桂生看时，只见树根浮起处有个盏大的窍穴，那白老鼠兀自在穴边张望。”
明徐弘祖《徐霞客游记·粤西游日记四》：“祇觉四面层绕，皆云气嘘鬱，时有窍穴钩连，空悬无上处。”
窍qiào(1)（名）窟窿：七～。(2)（名）比喻事情的关键：诀～｜开～｜通～｜…～不通。
穴读音：xué穴xué(1)（名）岩洞；泛指地上或某些建筑物上的坑或孔；动物的窝。(2)（名）墓穴。(3)（名）医学上指人体上可以进行针灸的部位。也叫穴位或穴道。(4)（名）姓。