yǐ zhèn
yǐ kuì
yǐ fù
yǐ bù
yǐ zūn
yǐ jié
yǐ mèng
yǐ dié
yǐ cháng
yǐ jiǔ
yǐ méng
yǐ dòng
yǐ zǐ
yǐ xué
yǐ luǎn
yǐ rǎng
yǐ tú
yǐ fēng
yǐ tái
yǐ yuán
yǐ bí
yǐ fú
yǐ dié
yǐ fù
yǐ yōng
yǐ mìng
yǐ pēi
yǐ shī
yǐ wáng
yǐ dòu
yǐ cán
yǐ duō
yǐ zhǒng
yǐ lóu
yǐ jù
yǐ jí
yǐ zhǎn
yǐ lǜ
yǐ chéng
yǐ kǒng
yǐ wèng
yǐ kǔn
yǐ xì
yǐ zhòng
yǐ lóu
yǐ suān
yǐ jū
yǐ shī
yǐ zú
yǐ hé
yǐ qiào
yǐ dié
yǐ mù
yǐ xuán
yǐ chéng
yǐ chóng
yǐ guāng
yǐ kē
yǐ qiū
yǐ fēng
yǐ chén
qiào xué
dān xué
jiǎo xué
kē xué
bǐng xué
diǎn xué
jīn xué
guàn xué
lín xué
hǔ xué
xià xué
chuān xué
yǒu xué
bèng xué
fù xué
lì xué
guǎn xué
jiāo xué
xì xué
gēng xué
dào xué
miào xué
juě xué
luán xué
hán xué
jǐng xué
kǒng xué
shǔ xué
qiè xué
luò xué
záo xué
jīng xué
yíng xué
jié xué
sǎo xué
fěi xué
sǐ xué
kū xué
shù xué
jìn xué
kuí xué
dèng xué
āo xué
tóng xué
yǐ xué
jué xué
zhēn xué
jué xué
zuàn xué
shù xué
fù xué
yīn xué
huì xué
gǒng xué
kuàng xué
guì xué
mù xué
hú xué
bèi xué
ōu xué
pì xué
jiào xué
zǒu xué
qì xué
dòu xué
qián xué
tóng xué
zéi xué
fēng xué
xūn xué
shòu xué
zào xué
dòng xué
jiǎn xué
mù xué
lóng xué
dì xué
qǐn xué
yuán xué
guài xué
cháo xué
sān xué
kōng xué
zī xué
xī xué
shòu xué
guō xué
hù xué
quán xué
bì xué
fèng xué
ěr xué
kuàng xué
kū xué
diǎn xué
fēng xué
⒈ 亦作“螘穴”。
⒉ 蚂蚁的巢穴。
引晋干宝《搜神记》卷十：“夏阳卢汾，字士济，梦入蚁穴，见堂宇三间，势甚危豁，题其额曰‘审雨堂’。”
唐杜甫《寄刘峡州伯华使君四十韵》：“林居看蚁穴，野食待鱼罾。”
明刘基《感时述事》诗之一：“戎机一以失，蚁穴僨臺殿。”
清张岱《＜陶庵梦忆＞自序》：“今当黍熟黄粱，车旅螘穴，当作如何消受？”
⒊ 比喻可以酿成大祸的小漏洞。
引语出《韩非子·喻老》：“千丈之隄，以螻蚁之穴溃；百尺之室，以突隙之烟焚。”
三国魏应璩《杂诗》：“细微可不慎，隄溃自蚁穴。”
陈三立《孟乐大令出示纪愤旧句和答》之二：“蚁穴河山他日泪，龙楼鐘鼓在天灵。”
蚂蚁窝。三国魏．应璩〈百一诗〉：「细微可不慎，隄溃自蚁穴。」唐．杜甫〈寄峡州伯华使君〉诗：「林居看蚁穴，野食待鱼罾。」也作「蚁孔」、「蚁壤」。
蚁(1)（名）昆虫的一科；种类很多；一般体小：～蚕｜～巢｜～穴。(2)（名）姓。
穴读音：xué穴xué(1)（名）岩洞；泛指地上或某些建筑物上的坑或孔；动物的窝。(2)（名）墓穴。(3)（名）医学上指人体上可以进行针灸的部位。也叫穴位或穴道。(4)（名）姓。