hú xué
hú xù
hú yè
hú liáng
hú hé
hú shǔ
hú shàn
hú mèi
hú tù
hú shū
hú gǔ
hú hóu
hú qiǎn
hú qiú
hú huǒ
hú mèi
hú xiù
hú huò
hú fù
hú róng
hú lí
hú bù
hú shǒu
hú yāo
hú li
hú guài
hú zhào
hú bīng
hú qí
hú guǐ
hú cì
hú mí
hú chòu
hú jīng
hú láng
hú shén
hú sāi
hú wēi
hú qiàn
hú xiáng
hú lí
hú là
hú yè
hú xiān
hú suí
hú quǎn
hú hú
hú yí
hú tū
hú lí
hú chán
hú qiū
hú bái
hú mò
hú cháng
qiè xué
yíng xué
zī xué
āo xué
yǐ xué
qì xué
guì xué
quán xué
jué xué
gēng xué
diǎn xué
dòng xué
lóng xué
qǐn xué
lì xué
jiào xué
jìn xué
juě xué
zào xué
shǔ xué
fēng xué
chuān xué
zuàn xué
cháo xué
kū xué
fù xué
sǐ xué
guǎn xué
zéi xué
kū xué
hǔ xué
jīn xué
bèi xué
zǒu xué
hù xué
hú xué
jiǎn xué
guàn xué
lín xué
shòu xué
sān xué
jiǎo xué
luán xué
zhēn xué
gǒng xué
miào xué
dì xué
yīn xué
dān xué
huì xué
jīng xué
fēng xué
hán xué
bì xué
fěi xué
dòu xué
dào xué
kē xué
qiào xué
bǐng xué
tóng xué
fù xué
guài xué
jué xué
kuàng xué
guō xué
luò xué
kuí xué
shù xué
xì xué
xūn xué
qián xué
ěr xué
mù xué
pì xué
dèng xué
jié xué
kuàng xué
xī xué
shù xué
fèng xué
tóng xué
kǒng xué
xià xué
sǎo xué
mù xué
jiāo xué
kōng xué
diǎn xué
jǐng xué
ōu xué
záo xué
bèng xué
yuán xué
shòu xué
yǒu xué
⒈ 后因以“狐穴”喻僻典。
引元周达观《诚斋杂记》：“唐末有乔子旷者，能诗，喜用僻事，时人谓之狐穴诗人。”
清孙枝蔚《题仙舟图次黄仙裳韵》：“工吟每耻搜狐穴，设酒偏思傍钓磯。”
狐hú(1)（名）哺乳动物的一属；形状略像狼；面部较长；耳朵三角形；尾巴长；毛通常赤黄色。性狡猾多疑；昼伏夜出；吃野鼠、鸟类、家禽等。毛皮可做衣物。较常见的草狐和赤狐。通称狐狸。(2)（Hú）姓。
穴读音：xué穴xué(1)（名）岩洞；泛指地上或某些建筑物上的坑或孔；动物的窝。(2)（名）墓穴。(3)（名）医学上指人体上可以进行针灸的部位。也叫穴位或穴道。(4)（名）姓。