pèi yǎng
pèi rèn
pèi yú
pèi bǐ
pèi zǐ
pèi zhēn
pèi xī
pèi yìn
pèi dāo
pèi dài
pèi yīng
pèi míng
pèi fú
pèi zhū
pèi xiāng
pèi jué
pèi kē
pèi tiàn
pèi xiāng
pèi wèi
pèi shì
pèi xián
pèi jīn
pèi lí
pèi yào
pèi jū
pèi dài
pèi huáng
pèi kè
pèi fú
pèi shòu
pèi xī
pèi wéi
pèi fú
pèi gēng
pèi jiàn
pèi qià
pèi jiǔ
pèi shè
pèi qīng
pèi yù
pèi huán
pèi wéi
pèi zhāng
pèi mǎ
pèi tóng
pèi lán
pèi dāng
pèi guī
pèi dài
pèi náng
pèi wéi
pèi jīn
pèi dú
pèi suì
⒈ 亦作“佩觹”。亦作“佩觽”。
⒉ 佩戴牙锥。觿，象骨制成的解绳结的角锥。亦用为饰物。佩觿，表示已成年，具有才干。
引《诗·卫风·芄兰》：“芄兰之支，童子佩觿。”
毛传：“觿所以解结，成人之佩也。”
汉刘向《说苑·脩文》：“能治烦决乱者佩觿，能射御者佩韘。”
唐元稹《王悦昭武校尉行左千牛备身》：“佩觹有趋蹌之美，释褐参待从之荣。”
⒊ 佩带的牙锥。
书名。宋郭忠恕撰，三卷。上卷主在阐述文字变迁的看法，中下两卷则将形体、声音相似、易混淆的字标明其音义的不同，对于辨别形音义相近字有相当的助益。
佩pèi(1)（动）佩带：～刀｜腰～盒子枪。(2)（名）古时系在衣带上的装饰品：玉～。(3)（动）佩服：钦～｜这种高度的国际主义精神十分可～。
觿读音：xī古代用骨头制的解绳结的锥子。