pèi míng
pèi jīn
pèi zhāng
pèi shè
pèi jiàn
pèi zǐ
pèi fú
pèi xiāng
pèi xiāng
pèi náng
pèi dú
pèi xián
pèi wèi
pèi fú
pèi shòu
pèi yǎng
pèi xī
pèi yú
pèi xī
pèi yù
pèi dāo
pèi zhēn
pèi jué
pèi kè
pèi wéi
pèi yìn
pèi gēng
pèi suì
pèi zhū
pèi mǎ
pèi wéi
pèi dài
pèi tóng
pèi lí
pèi kē
pèi wéi
pèi qīng
pèi tiàn
pèi qià
pèi jiǔ
pèi guī
pèi jū
pèi lán
pèi fú
pèi shì
pèi dài
pèi yào
pèi huáng
pèi dāng
pèi rèn
pèi yīng
pèi bǐ
pèi dài
pèi huán
pèi jīn
⒈ 用黄黑色玉石制成的佩饰。
引宋苏辙《次韵王巩上元见寄》之一：“少年微服天街阔，何处相逢解佩珂。”
宋叶适《题贾俨不忘室》诗：“子质復粹美，藻火兼佩珂。”
1. 珮，佩玉；珂，马勒上的饰物。多指显贵之人。 唐殷尧藩《金陵怀古》诗：“黄道天清拥珮珂，东南王气秣陵多。”
元朱晞颜《赠娄贤佐》诗：“诸郎冷落传緗素，故老依稀説珮珂。”
⒉ 指珮玉相击之声。珂，次等玉。
引明邓雅《挽李次晦》诗：“曾向天门听珮珂，復归林麓卧烟萝。”
佩pèi(1)（动）佩带：～刀｜腰～盒子枪。(2)（名）古时系在衣带上的装饰品：玉～。(3)（动）佩服：钦～｜这种高度的国际主义精神十分可～。
珂读音：kē珂kē(1)（名）像玉的石头。(2)（名）马笼头上的装饰。