pèi yìn
pèi zhēn
pèi dài
pèi yú
pèi wèi
pèi zhū
pèi lán
pèi dú
pèi náng
pèi jiàn
pèi yǎng
pèi bǐ
pèi dài
pèi zhāng
pèi dāng
pèi shè
pèi gēng
pèi dài
pèi kē
pèi kè
pèi jū
pèi fú
pèi jué
pèi shòu
pèi míng
pèi yīng
pèi jīn
pèi wéi
pèi zǐ
pèi huán
pèi lí
pèi guī
pèi xiāng
pèi fú
pèi jiǔ
pèi qià
pèi yù
pèi xī
pèi qīng
pèi shì
pèi suì
pèi wéi
pèi xiāng
pèi xián
pèi tiàn
pèi fú
pèi jīn
pèi huáng
pèi xī
pèi tóng
pèi dāo
pèi yào
pèi wéi
pèi rèn
pèi mǎ
kāi jīn
lián jīn
luó jīn
bèi jīn
yíng jīn
bà jīn
fēn jīn
bīng jīn
pín jīn
nuò jīn
shén jīn
qīng jīn
fǔ jīn
píng jīn
shī jīn
yī jīn
pèi jīn
cù jīn
zhuō jīn
gē jīn
zǐ jīn
pī jīn
cuì jīn
hóu jīn
lián jīn
chǐ jīn
zhān jīn
qià jīn
shēn jīn
chōng jīn
liǎn jīn
qīng jīn
xū jīn
liè jīn
⒈ 后因称士子为“佩衿”。
引《诗·郑风·子衿》：“青青子衿，悠悠我心……青青子佩，悠悠我思。”
毛传：“青衿，青领也，学子之所服……佩，佩玉也，士佩瓀珉而青组綬。”
宋俞文豹《吹剑四录》：“置我佩衿於城闕，虽区处之未遑；藉卿弹压於京师，实观瞻之攸係。”
佩pèi(1)（动）佩带：～刀｜腰～盒子枪。(2)（名）古时系在衣带上的装饰品：玉～。(3)（动）佩服：钦～｜这种高度的国际主义精神十分可～。
衿读音：jīn衿jīn（名）同“襟”。（动）〈书〉系（jì）衣裳的带子。