pèi shòu
pèi bǐ
pèi rèn
pèi wéi
pèi jiǔ
pèi lí
pèi tiàn
pèi dāng
pèi wéi
pèi míng
pèi qià
pèi mǎ
pèi fú
pèi yìn
pèi zhū
pèi huán
pèi dài
pèi jiàn
pèi shì
pèi xián
pèi wèi
pèi kē
pèi wéi
pèi guī
pèi yù
pèi huáng
pèi xī
pèi qīng
pèi yú
pèi jīn
pèi dú
pèi tóng
pèi fú
pèi suì
pèi gēng
pèi náng
pèi lán
pèi jīn
pèi zhāng
pèi kè
pèi xī
pèi zǐ
pèi xiāng
pèi yào
pèi jū
pèi dài
pèi fú
pèi yǎng
pèi xiāng
pèi zhēn
pèi dài
pèi jué
pèi dāo
pèi yīng
pèi shè
pǎo qīng
cí qīng
tān qīng
bǎng qīng
qín qīng
hái qīng
piǎo qīng
dì qīng
xuē qīng
tōu qīng
yáo qīng
hù qīng
lán qīng
dǎo qīng
zhī qīng
dà qīng
shuǎ qīng
bì qīng
jì qīng
diàn qīng
guǎng qīng
xuě qīng
mèng qīng
gē qīng
luó qīng
mài qīng
hàn qīng
kěn qīng
dēng qīng
diǎn qīng
xuán qīng
cuī qīng
hēi qīng
guǎn qīng
xiè qīng
lǐng qīng
cháng qīng
guǎ qīng
nián qīng
chū qīng
zǐ qīng
fā qīng
yǎn qīng
diāo qīng
nán qīng
tóng qīng
zī qīng
miè qīng
tà qīng
miè qīng
guàng qīng
dǎ qīng
dòng qīng
diǎn qīng
chōu qīng
lù qīng
tián qīng
cài qīng
zàng qīng
jìng qīng
tiān qīng
bái qīng
fó qīng
cǎi qīng
hán qīng
jiāo qīng
què qīng
wén qīng
bì qīng
cōng qīng
zhú qīng
huí qīng
shā qīng
lǜ qīng
zhā qīng
kōng qīng
shā qīng
cuì qīng
dài qīng
liǔ qīng
yín qīng
fàng qīng
yā qīng
chī qīng
dān qīng
yǐ qīng
yī qīng
tóu qīng
shí qīng
zēng qīng
biǎn qīng
huā qīng
fǎn qīng
yuán qīng
fǎn qīng
yū qīng
yǎ qīng
yā qīng
qiáo qīng
lì qīng
fěn qīng
kān qīng
bàn qīng
dòu qīng
shí qīng
chǎo qīng
chuí qīng
gàn qīng
hǎi qīng
xiǎo qīng
wū qīng
tiě qīng
mài qīng
dì qīng
zhá qīng
dōng qīng
pèi qīng
⒈ 腰边挂着青色的印绶。 汉代御史大夫银印青绶。因以“佩青”借指身为贵官。
引三国吴张悛《为吴令谢询求为诸孙置守冢人表》：“﹝孙氏﹞怀金侯服，佩青千里。”
⒉ 泛指任官。
引清唐孙华《忆颐儿时就婚外家》诗：“子衿虽佩青，顽璞尚未剖。”
佩pèi(1)（动）佩带：～刀｜腰～盒子枪。(2)（名）古时系在衣带上的装饰品：玉～。(3)（动）佩服：钦～｜这种高度的国际主义精神十分可～。
青读音：qīng青qīng(1)（形）蓝色或绿色：～天｜～苔。(2)（形）黑色。(3)（名）青草或没有成熟的庄稼。(4)（形）比喻年轻：～年。(5)姓。