pèi huáng
pèi jū
pèi bǐ
pèi tiàn
pèi zhū
pèi fú
pèi xián
pèi fú
pèi yù
pèi yīng
pèi dài
pèi jiǔ
pèi jīn
pèi kè
pèi huán
pèi xiāng
pèi dāo
pèi mǎ
pèi yǎng
pèi jīn
pèi yìn
pèi zhāng
pèi yú
pèi zǐ
pèi xiāng
pèi jué
pèi shè
pèi míng
pèi tóng
pèi qià
pèi lí
pèi fú
pèi lán
pèi yào
pèi wéi
pèi dāng
pèi shì
pèi dú
pèi wéi
pèi dài
pèi qīng
pèi zhēn
pèi dài
pèi rèn
pèi xī
pèi suì
pèi kē
pèi shòu
pèi guī
pèi gēng
pèi jiàn
pèi wèi
pèi náng
pèi wéi
pèi xī
niǎn yù
dū yù
cài yù
qīng yù
shù yù
wèi yù
xuān yù
wēn yù
hé yù
bì yù
shuāng yù
xiǎo yù
yí yù
féng yù
jiā yù
gǔ yù
fàn yù
bīng yù
xī yù
jīng yù
yàn yù
cān yù
lǜ yù
hán yù
bǎo yù
yùn yù
gōng yù
guī yù
fēng yù
jiǎn yù
xiāo yù
bǐ yù
qiú yù
lán yù
gāng yù
nì yù
fēng yù
mò yù
zhì yù
mín yù
fú yù
míng yù
qiē yù
xiān yù
diào yù
liáng yù
huǒ yù
guì yù
qún yù
juān yù
diāo yù
hóng yù
guān yù
hán yù
jī yù
xī yù
guàn yù
mǎng yù
pēn yù
suì yù
piǎo yù
bào yù
yǐ yù
xuán yù
lù yù
yú yù
qiū yù
gǎi yù
sòng yù
qún yù
pán yù
dǐng yù
cóng yù
cāng yù
tuò yù
jí yù
chuī yù
lǎng yù
fēi yù
bèi yù
héng yù
zhēn yù
jīn yù
xuàn yù
mín yù
tíng yù
huái yù
shuǐ yù
chǔ yù
guī yù
shí yù
yáo yù
tóu yù
piàn yù
bì yù
jiá yù
rùn yù
xī yù
lěng yù
hào yù
shì yù
zhēn yù
mái yù
dǐ yù
pò yù
qīng yù
xiǎng yù
xiè yù
hán yù
pú yù
qián yù
fú yù
zhuàn yù
liù yù
yìng yù
lán yù
xiè yù
là yù
hé yù
qióng yù
zhū yù
diāo yù
zhuó yù
xuàn yù
lì yù
cuì yù
huò yù
cāng yù
huáng yù
kūn yù
fán yù
shì yù
chǐ yù
měi yù
jué yù
bái yù
zǐ yù
shēng yù
xuán yù
liào yù
méi yù
pèi yù
zhǒng yù
zuì yù
dú yù
xiāng yù
ruì yù
guàn yù
bì yù
ruǎn yù
zhèn yù
tuí yù
hóng yù
āi yù
tuō yù
zhěn yù
nòng yù
qì yù
huán yù
kuī yù
佩玉pèiyù
(1) 贵族身上所佩戴的玉器
英jade weared by baron(2) 佩戴玉器
英wear jade article⒈ 古代系于衣带用作装饰的玉。
引《礼记·玉藻》：“君子在车，则闻鸞和之声，行则鸣佩玉。”
《左传·哀公二年》：“大命不敢请，佩玉不敢爱。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·谐隐》：“叔仪乞粮於鲁人，歌佩玉而呼庚癸。”
唐刘长卿《游四窗》诗：“长笑天地宽，仙风吹佩玉。”
⒉ 佩带玉饰。
引《礼记·玉藻》：“古之君子必佩玉。”
清沉初《西清笔记·纪文献》：“﹝刘文正﹞真有冠冕佩玉之风。”
1. 用作佩饰之玉。 《大戴礼记·保傅》：“下车以珮玉为度。”
唐白居易《醉后走笔酬刘五主簿》诗：“蹇步何堪鸣珮玉，衰容不称著朝衣。”
金元好问《范文正公真赞》：“朱衣玄冠，珮玉舒徐。”
⒊ 佩挂玉饰。
引宋张元干《沁园春·梦与道人对歌》词：“任紆朱拖紫，围金珮玉，青钱流地，白璧如坻。”
《群音类选·扊扅记·梦回纪怨》：“无心翻贝叶，有梦逐桃花，珮玉衣霞，女菩萨从天下。”
⒋ 借指百官。
引宋陆游《立春前四日谢雪方拜天庆庭中雪复作》诗：“珮玉珊珊謁众真，竟烦一雪慰疲民。”
佩戴玉饰在身上。
佩pèi(1)（动）佩带：～刀｜腰～盒子枪。(2)（名）古时系在衣带上的装饰品：玉～。(3)（动）佩服：钦～｜这种高度的国际主义精神十分可～。
玉读音：yù玉yù(1)本义：（名）温润而有光泽的美石。(2)（形）比喻洁白或美丽：～颜｜亭亭～立。(3)敬辞；指对方身体或行动：～音｜～照。(4)（Yù）姓。