zhì xīn
zhì jìng
zhì yán
zhì měi
zhì wù
zhì cǐ
zhì jī
zhì zhī
zhì píng
zhì jiào
zhì jí
zhì rèn
zhì jiè
zhì zhēn
zhì yīn
zhì hé
zhì chá
zhì shǐ
zhì biàn
zhì zhì
zhì shú
zhì shǎo
zhì duō
zhì dào
zhì yī
zhì wén
zhì qīn
zhì xìng
zhì cái
zhì hòu
zhì qíng
zhì miǎo
zhì jié
zhì qī
zhì líng
zhì zhēn
zhì gōng
zhì rén
zhì jīng
zhì shì
zhì jiāo
zhì jiàn
zhì yì
zhì chéng
zhì dì
zhì zūn
zhì dàng
zhì lǜ
zhì hǎo
zhì rén
zhì yǒu
zhì rèn
zhì zhēn
zhì wú
zhì jí
zhì wéi
zhì bǎo
zhì jiè
zhì huān
zhì rì
zhì sǐ
zhì lè
zhì jīn
zhì ài
zhì chéng
zhì rú
zhì zú
zhì jiǎn
zhì bīng
zhì zé
zhì zhǔ
zhì lín
zhì shì
zhì wēi
zhì jùn
zhì míng
zhì jìng
zhì nǎi
zhì dào
zhì yú
zhì xián
zhì chén
zhì fǎ
zhì huà
zhì xián
lián rén
chún rén
ān rén
chuí rén
dài rén
mǐn rén
zhì rén
lóng rén
dūn rén
guī rén
tǐ rén
hóng rén
xìng rén
chù rén
lǚ rén
má rén
huái rén
lǎn rén
guǒ rén
róu rén
shēng rén
tóng rén
mài rén
huáng rén
hé rén
jī rén
bó rén
guā rén
lì rén
zhàng rén
zhì rén
bái rén
pān rén
méi rén
zéi rén
qiān rén
táo rén
dà rén
xiū rén
huáng rén
xián rén
cí rén
kuān rén
fǔ rén
sān rén
yǎn rén
tóng rén
wēn rén
qīn rén
chéng rén
bù rén
yǎng rén
yǐ rén
dǎo rén
dāng rén
dǔ rén
chún rén
zǎo rén
shā rén
sōng rén
⒈ 最大的仁德。
引《庄子·天运》：“曰：‘谓问至仁？’ 庄子曰：‘至仁无亲。’”
《孔子家语·屈节解》：“躬敦厚，明亲亲，尚篤敬，施至仁，加恳诚，致忠信，百姓化之。”
⒉ 指最有仁德的人。
引《孟子·尽心下》：“仁人无敌於天下。以至仁伐至不仁，而何其血之流杵也？”
最崇高的仁德。
至zhì(1)（动）到：～今｜～此｜～死不屈。(2)（动）至于：甚～。(3)（副）极；最：～迟｜～毒｜～理｜～亲｜～上｜～圣｜～孝｜～仁。
仁读音：rén[ rén ]1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。