chéng yì
chéng quàn
chéng chǔ
chéng jǐng
chéng yì
chéng yīng
chéng shì
chéng gé
chéng chuàng
chéng gēng
chéng fèn
chéng bì
chéng jiū
chéng gǎi
chéng jiè
chéng zhì
chéng bàn
chéng jù
chéng jǐng
chéng jǔ
chéng fá
chéng biǎn
chéng zhì
chéng nán
chéng jiè
chéng zé
chéng è
chéng yì
chéng yù
⒈ 给予降职处分。
引《新唐书·卢怀慎传》:“窃见内外官有賕餉狼藉,劓剥蒸人,虽坐流黜,俄而迁復,还为牧宰,任以江、淮、岭 、磧,粗示惩贬,内怀自弃,徇货掊貲,讫无悛心。”
惩chéng(1)(动)处罚:~办|~处(chǔ)|~治。(2)(动)〈书〉警戒。
贬读音:biǎn贬biǎn(1)(动)降低(封建时代多指官职;现代多指价值):~黜|~价。(2)(动)指出缺点;给予不好的评价(跟‘褒’相对)。